Zondag 31 juli 2011
Duiken in een Japanse Tuin
Zondag 31 juli gaan we naar Koh Tao met de ferry om daar op een klein buureilandje te gaan duiken. Sinds we in Kenia zijn wezen duiken proberen we elke vakantie wel één of twee duiken te maken als daar de gelegenheid voor is. |
Om 06.00 uur sta ik op en een half uur later zitten we aan het ontbijt. Om 07.00 uur staat een taxibusje voor het hotel en worden we naar de duikschool gebracht waar we onze spullen ophalen. Op de Lomprayapier ligt de ferry al klaar en zie ik dat we waarschijnlijk niet geboekt zijn. Het is blijkbaar geen probleem want na een minuutje of 20 zitten we aan boord in de VIP-room. Erik en Daphne zijn buiten gebleven. Na een kwartiertje ga ik toch ook naar buiten om wat te kunnen zien, terwijl Gina, Sytse en Caroline naar een andere ruimte moeten, want er is niet betaalt voor VIP 's a raison van 200 baht. Ze mogen wel naar de viproom van 100 baht. Dat kan er wel af. |
Ik zit lekker in het zonnetje, maar durf mijn pet niet op te zetten wegens de wind, daar krijg ik later van spijt van. We doen Koh Phangan nog aan en ik spot een aantal stormvogels ver naast de boot. Na anderhalf uur komen we aan op Koh Nangyuan bij Koh Toa en we gaan van boord. |
 |
 |
 |
We drinken nog wat en dan gaan we de duikspullen verzamelen en onze wetsuites aantrekken. Ik vind het altijd apart en het blijft avontuurlijk. Het is altijd een verrassing wat je aan gaat treffen onder water. Gina confisceert een ligstoel op het strand en zal filmen en foto 's maken als we te water gaan. Het zonnetje gaat inmiddels schuil achter een wolkendek en de wind wakkert aan. |
Met de zware zuurstoffles op onze ruggen waggelen we naar de waterrand. We gaan duiken in de zogenaamde Japanese Garden, daar hebben we het minste last van de harde wind en de golven. We krijgen eerst nog wat oefeningen en daarna gaan we als een flottielje bootjes op weg naar onze eerste duik met een instructeur voorop en één in de staart van de groep. |
We duiken de eerst keer bijna een uur in het schitterend heldere water en zien erg veel vissen in allerlei kleuren. Erg grote vissen zien we echter niet, maar daar is het misschien niet diep genoeg voor. Er is schitterend koraal met een (beperkte) kleurvariatie tussen geelbruin en roodbruin. Het is net alsof je in een aquarium zwemt. Ik heb wat last van aanslag in mijn masker, omdat ik er niet in gespuugd heb, maar gelukkig weet ik inmiddels gemakkelijk onder water het glas schoon te krijgen. De leukste waarneming is een zeeslangetje van zo 'n 50 cm. Ziet er onschuldig uit, maar is behoorlijk giftig! |
Als we boven water komen is het somber geworden en we zijn nog maar net aan het eten of het begint enorm te regenen en te waaien. Zelfs middenin het open restaurant waaien de spetters tegen je aan. |
 |
 |
 |
 |
We trekken maar wat graag onze wetsuites weer aan en gaan voor de tweede duik naar het water. We hebben inmiddels een onderwatercamera gehuurd zodat we nu foto 's en filmpjes kunnen maken van elkaar en van de onderwaterwereld. |
Sytse en Erik bedienen de camera, dus ik heb een makkie en omdat ik nu wel mijn masker heb voorbereid zie ik de gehele tijd helder door het glas. We gaan nu door een ander deel van de Japanese Garden. Weer zien we ontzettend veel vissen en prachtig koraal |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Na ruim drie kwartier zit ook de tweede duik erop. We hebben ervan genoten en zijn blij dat we het toch hebben doorgezet nadat vrijdag het geannuleerd dreigde te worden. We zijn benieuwd naar de foto 's en de filmpjes, die we op de boot straks op CD zullen krijgen (kopen). |
We moeten nog even wachten op de ferry en als die uiteindelijk arriveert staat de pier vol met mensen. In anderhalf uur varen we terug. Gina had de pech dat het weer tegen zat, want anders had ze lekker kunnen zonnen. Wij hebben er tijdens het duiken geen last van gehad en kunnen terugkijken op twee hele leuke duiken. |