Maandag 25 juli 2011
Jungle-flight
Vandaag, maandag 25 juli, hebben we een vrije dag aansluitend aan het einde van de rondreis voordat we naar Koh Samui afreizen. Deze dag benutten we door een tocht door de bomen via een zogenaamde ziplijn, jungle-flight geheten. Ik laat mijn camera thuis en hoop dat de rest het met de pocketcamera 's allemaal vast kan leggen. |
We worden tegen half negen opgehaald door een busje dat ons naar Mae Ton even ten noorden van Chiang Mai brengt. Het wordt al snel bergachtig en groen en het pad naar de locatie wordt alsmaar smaller. Het is gelukkig erg rustig, dus tegenliggers zien we nauwelijks. Na een klein uurtje komen we boven op één van Thailands hoogste bergen aan bij de Jungle-Flight. We zijn groep 7, die nog drie Nederlandse dames telt en twee Taiwanezen, en krijgen eerst instructie. |
De uitrusting bestaat uit een tuigje waarmee je jezelf met behulp van een karabiner aan een lijn kunt haken en een extra katrol en een extra lijn, voor het geval je aan twee lijnen kunt hangen. Dat "jezelf" moet niet letterlijk worden opgevat, want het inhangen doet de instructeur. Daarnaast krijgen we een stok met een zijtak. Dat is de rem. Die zal erg handig blijken te zijn. |
Ook een helm hoort bij de basisuitrusting. Voor de hygiëne draag je er een soort badmuts onder. Hygiënisch is het inderdaad, maar niet erg flateus, maar niemand die daar om maalt. |
 |
 |
Op het eerste platform krijgen we nogmaals allerlei instructies en dan zijn we klaar voor de eerste overtocht. We wijzen de anderen intussen op een mooie hagedis die langs de boomstam kruipt. |
 |
 |
 |
 |
Sytse zoeft als eerste naar de overzijde, daarna volgt één voor één de rest. Ik kom fluitend aan de overkant. Het valt erg mee, je geeft je over en geniet van het uitzicht. Alleen even opletten of je niet te hard op het platform landt of het platform niet bereikt omdat je te hard remt. Bij het derde platform moeten we een aantal meters abseilen. Gina gaat - moet - als eerste. Dat lukt met een ohhh-ahhh-hoooe! Caroline moet er om lachen. |
De platforms zijn steeds hoger boven de grond, omdat de berghelling naar beneden loopt. Het is lastig fotograferen, maar op de platforms zelf zijn nog wel leuke kiekjes te maken. Erik en Sytse filmen. Een film van dit spectaculaire onderdeel is natuurlijk nog leuker dan foto 's. |
 |
 |
 |
Er zijn ook diverse loopbruggen waar je overheen moet, naast het zippen van platform naar platform. |
We moeten driemaal abseilen en van een steeds grotere hoogte. De laatste maal vanaf 40 meter. Sytse, aangehaakt via zijn rug, komt als spiderman omlaag. Beneden sluit Caroline hem met liefde in haar armen. |
Chapeau voor Gina, die onvervaard en onverschrokken door de boomkruinen zoeft. Bij het op één na laatste platform hangt ze professioneel aan de rem en aan niets is te zien dat ze het toch een beetje eng vindt of vergis ik me. |
 |
 |
 |
Ook de laatste abseil overleven we en we worden met een truck naar het restaurantje gebracht. Het is een leuke ervaring, waaraan iedereen gemakkelijk mee kan doen. Het is vooral erg gezellig, afgezien van het feit dat de bloedsuikerspiegel van Daphne aan het einde van de tocht behoorlijk gedaald is. Een stevige maaltijd zal dat snel oplossen, daarom is het jammer dat we een half uurtje moeten wachten, want ze zijn nog niet zo ver. Als we eenmaal zitten dan is alle leed voorbij en genieten we van het uitzicht over de groene jungle. |
Eenmaal "thuis" genieten we bij het zwembad totdat de zon erg laag staat . Ik speel intussen met Erik een aantal potjes schaak, wat vaker gebeurt deze vakantie. Erik wordt steeds beter, dus het is lang niet altijd meer zeker dat ik win. |
 |
 |
We besluiten de laatste avond in Chiang Mai nog eenmaal te gaan eten bij restaurant Good View, waar we zaterdag ook waren. We houden een tuk-tuk aan en onderhandelen over de prijs. Een tweede tuk-tuk stopt direct erna en dan gaan we op weg naar de binnenstad. Leuke ervaring! |
Nog maar net binnen begint het te stortregenen, maar dat deert ons niet. Het eten is wederom prima. We kiezen voor een Europees menu, dus veel vlees en patat. Ondanks de maandagavond is er live-muziek en dat maakt het nog gezelliger. We sluiten af met een ijsje en tot slot gaan we nog even naar de nightbazar, want het is alweer droog geworden. Daarmee zit onze rondreis er definitief op en gaan we ons voorbereiden voor ons verblijf op het strand van Koh Samui. Dat betekent dus koffers inpakken! |