Zondag 24 juli 2011
Sterke olifanten en makke tijgers
Zondag 24 juli is onze tweede dag in Chiang Mai en het programma voor vandaag is een bezoek aan een olifantentrainingskamp en een bezoek aan een vlinder- en orchideeënkwekerij. De lunch nuttigen we in Tiger Kingdom. Het belooft dus een interessante dag te worden. |
 |
 |
 |
 |
 |
Han en Mr. Noom staan op het afgesproken tijdstip klaar om ons naar Mae Taman, het olifantentrainingskamp te brengen. Dit ligt even ten noorden van Chiang Mai in de jungle. Het is een klein uurtje rijden en al snel zitten we midden tussen het groen. Aaangekomen in het kamp kopen we een bos bananen en suikerriet om te kunnen voeren. Helaas is een olifant zo slim om alles in één keer naar binnen te werken, dus kopen we een nieuw pakketje. Caroline en Daphne laten zich op de slurf van een olifant omhoog tillen. Dat lukt het dier moeiteloos. |
Na een tijdje gaan de olifanten de rivier in voor een bad. Je ziet dat ze dit met veel plezier doen. Het eerste dier dat het water uitkomt staat recht voor me en ik vertrouw het niet en terecht, het dier spuit een behoorlijk hoeveelheid water in het rond. Gelukkig voor mij en mijn apparatuur heb ik net genoeg afstand genomen. |
 |
 |
 |
Daarna begint een show waarin de olifanten allerlei kunstjes doen, maar ook laten zien waarom ze gebruikt worden voor werk in de bosbouw. Vooral dat laatste vind ik zelf wel leuk om te zien. Het zijn geweldig sterke beesten! |
Na afloop van de show worden nog wat trucjes uitgehaald en tenslotte komen de olifanten om een gift vragen. Ik geef ook wat Thaise baht en vlak voordat de olifant het aanpakt "niest" hij nog even lekker door zijn slurf, waardoor mijn hand onder de natte smurrie zit. |
Na afloop van de show stappen we in drie tweetallen op een olifant. Wij als laatsten en weldra zijn de andere twee olifanten uit het zicht. Jammer want dan kunnen we geen foto 's van elkaar maken. Onze begeleider maakt wel een leuke foto van ons. De jongens maken van elkaar een foto. Overigens is het niet erg comfortabel zitten bovenop een olifant, je wordt flink heen en weer geslingerd. De trainer op de kop van de olifant zit een stuk rustiger. |
Na iets meer dan een half uur van de ons toegezegde rondrit van een uur zijn we weer terug in het kamp, waar we nog wel de door de organisatie genomen foto kopen, die is wel leuk. We stappen weer in het busje en gaan op weg naar Tiger Kingdom voor de lunch. |
We maken gebruik van het buffet in het druk bezochte restaurant van Tiger Kingdom in Mae Rim, net boven Chiang Mai. Je kunt tegen betaling de tijgerverblijven bezoeken en je kunt kiezen met welke tijgers dat je dat wilt. Er zijn tijgers van 2 tot 5 maanden, van 6 tot 9 maanden en tijgers van 10 tot 20 maanden. Caroline en Sytse gaan voor een combi van groot klein. Daphne kiest voor klein en Erik juist voor groot. Wij kiezen voor de middelste categorie. Het lijkt wel het sprookje van Goudlokje. |
Gina en ik moeten als enige even wachten, de rest gaat bijna direct met een oppasser de ruimtes in waar de tijgers zijn. De zon schijnt onbarmhartig en het is bloedheet in het park waar de tijgers leven. Toch zie ik nu eindelijk de kans schoon achter een paar vlinders aan te gaan die steeds dezelfde struik bezoeken. Van één exemplaar maak ik een redelijke foto, ondanks het middaguur, maar ik weet niet de naam. |
 |
 |
We zijn de enige die met de middelste tijgers op de foto willen en wij komen daardoor niet echt aan bod. Ondanks dat ik meerdere keren een oppasser aanspreek, komen van de beloftes die gedaan worden niet veel terecht. Pas als Mr. Noom er zich mee bemoeit komt er schot in. |
 |
 |
 |
 |
 |
Het was een leuke ervaring met deze prachtige beesten, hoewel we wel beseffen dat het nogal commercieel is opgezet. |
 |
 |
 |
 |
De volgende stop is bij een vlinder- en orchideeënkwekerij. Voor de vlinders blijkt het niet het juiste seizoen te zijn, dus die zijn er maar mondjesmaat. Toch kan ik er een aantal "platen". De orchideeën zijn er wel, maar die vind ik zelf minder interessant. |
 |
 |
We gaan terug naar het hotel en nemen afscheid van Mr. Noom. Hoewel hij prima zijn werk deed, kon hij ons Aew niet doen vergeten. Waren het zijn fatterige bewegingen of zijn schoolmeesterachtige vragen of je nog wist wat er verteld of afgesproken was, wie zal het zeggen? Ook van Han nemen we afscheid. We geven hen beiden de welverdiende tip en zoeken het zwembad op. |
We besluiten 's avonds bij Shabu-Shabu te gaan eten in het hotel. Als we aan tafel gaan, bestellen we iets te drinken, maar dan komt - zonder verdere bestelling onzerzijds - gelijk alles op tafel. We krijgen een salade en schalen met rund- en varkensvlees en twee suazen voor onze neuzen geschoteld en vragen ons af wat we ermee moeten. De bedienster doet het ons desgevraagd voor met een blik van "snap je dat nu niet"! Na afloop tot 22.30 uur nog Zweeds pesten (of klootzakken) gedaan in de lobby onder het genot van wat drankjes (cola voor mij) en live-muziek. Dat ik meerdere keren won weet men aan geluk, het zij zo. |