Vandaag is het 6 mei. We verlaten Cazalle de la Sierra en Las Navezuelas en gaan op weg naar Granada, waar we het Alhambra willen bezichtigen. Het is mooi weer, maar de witbesneeuwde toppen van de Sierra Nevada geven aan dat de lente hier ook laat is begonnen.

Na het ontbijt betalen we de rekening en om 10.00 uur laden we de auto in. We vertrekken richting Constantina. Daarna nemen we de A455 naar Lora del Rio. Daar zouden we over moeten gaan naar de A456, maar die kunnen we niet vinden, dus nemen we de A431 naar Córdoba en slaan bij Palma af in zuidoostelijke richting waar Écija ligt. Daar zien we niet de gewenste A388, maar de A351 naar Osuna is een goed alternatief. We rijden door een vrijwel leeg en glooiend landschap, waar grote landerijen de dienst uitmaken. Inmiddels is het rond het middaguur en hebben we trek in koffie. We vinden aan de rand van Osuna op een pleintje een terrasje waar we ingeklemd tussen drie straatjes, maar in de stralende zon van een cappuccino genieten.

Van Osuna is het via de A92 ruim anderhalf uur in oostelijk richting naar Granada, dat in een mooi decor aan de voet van de Sierra Nevada is gelegen. WE volgen de borden Alhambra en vinden in no-time hotel Alixares dat tegenover het Alhambra is gelegen. We checken in en zien vanuit de kamer water van het zwembad in de zon glinsteren. Helaas is het zwembad met een hek afgesloten, hoewel men wel bezig is met het uitpakken van nieuwe ligbedden. De aanwezige werknemer is niet geneigd om open te doen en ook een klacht hierover bij het management wordt afgedaan met de mededeling dat het zwembad normaal later in het jaar open gaat. We worden verwezen naar het parkje naast het hotel. We pakken onze rugzakken en een boek en gaan met tegenzin naar het ons gewezn plekje waar we een mooi uitzicht hebben op de Sierra, maar ook op het Alhambra. Hoewel ik er een foto van maak besef ik later pas dat dit het Alhambra is. Ik wist niet dat het zo groot was.

We lezen wat, maar we zijn het al snel zat. Als we in de lobby van het hotel komen, worden we door de manager geroepen en horen we toch van het zwembad gebruik mogen maken. Daar hebben we wel oren naar en al snel zitten we op de spiksplinternieuwe ligbedden. We lezen en luieren wat en genieten van het zonnetje. 's Avonds eten we van het buffet in het hotel. Met meer dan honderd gasten eten is een grote tegenstelling tot de maaltijden in Las Navezuelas. Het buffet is prima, maar een buffet voor zoveel personen mist net dat beetje klasse dat we elders soms wel hebben ervaren de afgelopen dagen. Deze typische reisdag eindigt met lezen op bed, waarna al snel bij mij de luikjes dicht gaan.