Vandaag 4 mei gaan we de omgeving van Cazalle de la Sierra verkennen. We hebben wat informatie opgedaan en besluiten de wandeling Las Laderas vanuit het dorp te gaan doen. De Hop is een typische mediterrane soort die hier veelvuldig voorkomt. We zien ze bijna dagelijks, maar ze komen niet zoveel voor de lens.

Ik laat de wekker weer vroeg aflopen, kleed me aan en ga de omgeving verkennen. Ik ben nog maar net buiten de oude olijfmolen, die is verbouwd en nu onze slaapkamer bevat, als 4 honden me achterna lopen en me speels in de kuiten bijten. Twee geven het gelukkig al gauw op, maar twee anderen blijven me steeds achtervolgen. Ik heb mijn fototoestel op de kamer gelaten, maar door mijn verrekijker zie ik diverse mooie Europese Kanaries en hoog in een boom naast de boerderij zit een Hop luid te roepen. Roodstuitzwaluwen en Boerenzwaluwen scheren over de velden op zoek naar insecten, terwijl Putters hun metaalachtige liedjes laten horen.

We hebben om 09.00 uur een eenvoudig ontbijt, maar we hebben er genoeg aan. Na enig zoeken hebben we door waar de wandeling moet beginnen en we parkeren de auto in het dorp, net voordat de straten heel smal worden. We lopen naar het begin van de wandeling en met de Romaanse kerk op de achtergrond gaan we op pad. Een Zwarte Wouw maakt hoog boven onze hoofden zijn rondjes en een Atalanta heeft het voorzien op de nectar van de distels die in grote hoeveelheid de bermen kleuren.

Het is lekker warm en de zon schijnt volop. Er zijn nog geen andere mensen op pad, maar we passeren wel enkele boerderijen en wat volkstuintjes, waar mensen op het land aan het werk zijn. Het pad is gemakkelijk en er zijn wat informatieborden, die helaas alleen informatie in het Spaans bevatten, dus veel begrijpen we er niet van.

Het pad wordt gaandeweg smaller en ook steiler. Als we plotseling voor een hoog hek met allemaal borden erop staan, weten we niet of we nu wel of niet hier langs kunnen. Mede gezien het feit dat we geen andere wandelaars zien, besluiten we om te keren. We pauzeren even om iets te drinken, waarbij we tussen de bloemen staan en de omringende heuvels kunnen bekijken. Even verderop laat, zoals zo vaak in Spanje, een zingende Grauwe Gors op het prikkeldraad tussen de bloemen zijn prevelementje horen.

Op de terugweg besluiten we in het dorp wat te gaan drinken. We rijden door de smalle straatjes en worden vanwege een festiviteit een zijstraat in gedirigeerd. Hier is het allemaal nog smaller en passeren is er onmogelijk. Ik blijf achter een busje aan rijden, die weet de weg hoop ik. Na enkele malen maar net tussen een paar auto 's door te kunnen rijden, komen we weer aan het begin van het dorp. We besluiten bij La Posada del Moro een cappuccino te gaan drinken. We zijn als eersten op het zonovergoten terras en de ober doet het op zijn gemakje, zo zelfs dat ik eigenlijk weer op wil stappen. Hoe zo, ongeduldig.

We krijgen uiteindelijk onze cappuccino en die smaakt goed. Als ik af ga rekenen vraag ik nog naar een supermarkt en een bakkerij (=panaderia), één van de weinige woorden die ik ken. De ober tekent het allemaal uit op een blaadje en weldra zijn we op weg naar het centrum en passeren de San Benitokerk. We vinden zowel de supermarkt als de bakker en kopen wat brood, worstjes en drinken.

We besluiten nog richting Constantina te rijden, waar we het eindpunt van de wandeltocht van vanochtend willen oppikken. We nemen eerst een verkeerde afslag en komen bij een klooster. Daarna vinden we de juiste weg, parkeren de auto net voorbij het treinstation van Cazalla y Constantina en vinden een openbare picknickplaats die veel Spanjaarden heeft aangetrokken. Alle bankjes zijn bezet, behalve die ene in de zon. Dat komt ons prima uit, dus we eten en drinken wat en gaan daarna weer terug naar Las Navezuelas.

Om 15.30 uur zijn we terug bij Las Navezuelas. We pakken onze zwemspullen en nestelen ons op de ligbedden. Terwijl Gina leest, probeer ik wat plaatjes te maken van de vogels die rondvliegen. Putter en Europese Kanarie zitten in de bomen rond het zwembad, Roodborsttapuit op de douchekraan en een Zwarte Spreeuw heeft een nest onder de pannen van het apartement naast het zwembad. We krijgen weer bezoek van de kat en de hond en we leggen een kaartje. Ik krijg met pesten een flink pak slaag: 14-6 is de uitslag voor Gina.

's Avonds eten we heerlijk in het restaurant met uitzicht op de boomgaard en na afloop gaan we jokeren in één van de recreatiekamers. In alle stilte - je hoort er werkelijk niets - neem ik een beetje revanche, het wordt nu 2-1 voor mij. Tegen half elf doen we de lichten uit en gaan we naar de kamer. Het was weer een erg leuke dag. Mooi weer, lekker gewandeld en gerelaxed bij het zwembad. Wat wil een mens nog meer?