Zondag 5 mei gaan we Sevilla bezoeken dat zo 'n 75 km van Las Navezuelas ligt. De eigenaar van de boerderij heeft een "secret map", die ons in een keer voor een parkeergarage midden in het centrum brengt. Maar voor het ontbijt ga ik natuurlijk nog even vogels kijken.

Ik sta weer vroeg op om te gaan vogelen rond de boerderij. Deze keer wil ik wel mijn fototoestel meenemen. Om de honden te vermijden, neem ik deze keer de andere uitgang van ons verblijf. Helaas, het heeft geen nut. Ze lagen waarschijnlijk voor de deur te wachten, want ik sta nog niet buiten de kamer of ik heb weer twee metgezellen.

De zon werpt lange schaduwen over de onverharde weg voor Las Navezuelas. Ik hoor en zie Europese Kanaries, Putters en natuurlijk een heleboel zwaluwen.

In het dehesalandschap voelt de Europese Kanarie zich als een vis in het water en er zitten dan ook verscheidene exemplaren te zingen. Ik maak wat sfeerplaatjes van het tafereel en zie in mijn ooghoek een troep zwijnen steeds dichterbij komen. Net als ik wil afdrukken, beginnen mijn twee begeleiders te blaffen en weg zijn ze. Dan maar een Putter op een distel fotograferen. Nu blijven mijn beide plaaggeesten gelukkig braaf naast me op de grond liggen.

Na het ontbijt rijden we om 10.00 uur richting Sevilla met het getekende kaartje om bij de parkeergarage te komen als leiddraad. Het klopt allemaal als een bus en na ruim een uur staan we in de parkeergarage van Plaza Darmaz middenin het centrum. We lopen met het boekje van Andalusië in de hand naar Plaza Nueva, waar een standbeeld van Ferdinand III, bijgenaamd de Heilige, in de blakende zon staat. Ferdinand, koning van Castilië en Léon, veroverde in 1148 Sevilla op de Moren, vandaar dit standbeeld. Hij veroverde ook Cordoba, Murcia, Cartagena, Cadiz en nog wat andere steden.

We verlaten het Plaza Nueva en lopen langs de trambaan naar de Avenue de la Constitución, waar de kathedraal van Santa Maria de la Sede is gelegen. Er is vanaf 1402 ruim een eeuw aan deze gotische kerk gebouwd. Het is de grootste gotische kerk van Europa en de op twee na grootste kerk van Europa na de Sint Pieter in Rome en de St. Pauls in Londen. Het is gebouwd op de plek van een Moorse moskee, waarvan onder ander de Giralda (de klokkentoren) nog bewaard is gebleven. Er zijn twee diensten in de kerk aan de gang, dus blijven we er maar kort.

Het koninklijk paleis (Real Alcázar de Sevilla) is een paleisvesting die is gebouwd op de plek van een oude Romeinse en later Visigotische vesting. Er staat een gigantische rij voor de poort en omdat we toch geen vast plan hebben, besluiten we het paleis verder links te laten liggen en gaan verder de stad in.

We gaan de wijk Santa Cruz in, een wijk van gezellige straatjes en nauwe steegjes waar vroeger veel Joden woonden. Bij een klein winkeltje trekt een aantal kleurrijke waaiers mijn aandacht voor een foto. De verkoopster komt gelijk op ons af en verkoopt ons een leuk handgeschilderd tafereeltje om buiten aan onze nieuwe schutting te hangen. Het gevonden tientje investeren we hier, het blijft dus in Spanje.

Na wat te hebben rondgedoold nemen we plaats op een terras aan een klein pleintje en bestellen natuurlijk weer een cappuccino. Ik neem er een met slagroom. Ziet er lekker uit, maar de koffie die je krijgt is dan zwart en dus ook sterker.

We dwalen nog wat rond en komen via het Plaza de Santa Cruz in de Jardines de Murillo. Daar slaan we linksaf in de veronderstelling dat dit de richting is van het Plaza de España. Ik heb een gidsje van Andalusië meegenomen uit de bibliotheek en daarin staat een kaartje van het centrum. Na enige tijd komen we er achter dat het kaartje 90 graden is gedraaid en dus niet met het Noorden naar boven wijst. We lopen dus verkeerd. Niet erg, want het weer is heerlijk.

Het park Jardines de Murillo is prachtig aangelegd, heeft mooie doorkijkjes met standbeelden en kleurrijke bloemen in een subtropische setting. De universiteit die dateert van 1505 is gesitueerd in een 15e eeuws gebouw, ook wel de tabaksfabriek genoemd.

Het Plaza de España ligt er zonovergoten bij. Het is een prachtig ruim plein dat in het Maria-Luisa Park werd gebouwd ter ere van de Ibero-Amerikaanse tentoonstelling van 1929. De gebouwen zijn in een halve cirkel gebouwd en zijn momenteel door de overheid in gebruik. 52 Tegelmozaïeken (azulejos) met daarop alle Spaanse provincies vormen de basis van de gebouwen.

Het plein en het weer nodigt uit tot het maken van veel plaatjes, hoewel de zon voor veel tegenlicht naar het zuiden zorgt. Na een uurtje rond te hebben gelopen besluiten we een terrasje te zoeken om wat te eten.

Naast de universiteit vinden we een reeks van goedbezette terrasjes. We gaan bij het eerste-de-beste lege tafeltje zitten en bestellen een salade voor Gina en een omelet voor mij.

Na de lunch wandelen we rustig terug naar de parkeergarage van Plaza Darmaz. We komen daarbij weer langs de kathedraal en het gemeentehuis aan het Plaza Nueva. We zijn het met elkaar eens, de stad waar Willem-Alexander Maxima voor het eerst ontmoette is het bezoeken waard. Het prachtige weer is mede debet aan deze conclusie denken wij.

Om 17.00 uur zijn we weer terug op Las Navezuelas. We trekken snel onze zwemkleding aan en nestelen ons met een boek (GIna) en een verrekijker (ik) bij het zwembad, vergezeld door de hond natuurlijk. De temperatuur is heerlijk, lekker warm, maar niet te warm. Ik probeer nog vanaf het terras wat vogels te fotograferen, wat niet meevalt. Die ene bloedrode bloem, waar ik graag een zangvogel op zou zien landen, is waarschijnlijk niet aantrekkelijk genoeg of misschien te dichtbij. Een Roodborsttapuit zit hoog in een conifeer en de Zwarte Spreeuw van het appartement naast het zwembad komt regelmatig met een groene rups terug om het kroost te voeden. Roodstuitzwaluwen vliegen af en aan en zijn dus lastig te verschalken en de hoog overvliegende Ooievaar en Dwergarend zitten zo hoog dat zelfs een bewijsplaatje eigenlijk niet te doen is.

Om 20.00 uur, als de zon al laag aan de hemel staat, houden we het voor gezien bij het zwembad. We kunnen vanavond niet bij Las Navezuelas eten, want de eigenaar heeft een rustdag. Hij raadt ons aan in het dorp te gaan eten en wel bij de Posada del Moro, waar we gisteren cappuccino hebben gedronken.

Bij de Posada aangekomen worden we welkom geheten door een dame die niets anders dan Spaans spreekt. Na wat heen en weer gepraat, hebben we waarschijnlijk een goede bestelling geplaatst. Vooraf krijgen we brood, toast, paté, een bord met paddenstoelen in olijfolie en heel veel knoflook en een bord met berenjenas frita. Vooral dat laatste is erg lekker, gefrituurde schijfjes aubergines. Dit is alleen nog het voorafje. Het hoofdgerecht is een bord vol entrecôte, dus eten we ons mudjevol. Toch bestellen we als nagerecht flan, heerlijke vanillepudding met caramelsaus, gevolgd door twee kopjes cappuccino. We hebben heerlijk gegeten en krijgen na afloop nog een hand van de uiterst vriendelijke ober, die ik gisteren nog voor stug had gehouden toen we net op het terras zaten. Zo komt er een eind aan een heerlijke zonnige dag en ook een eind aan ons verblijf in Cazalla de la Sierra. Morgen gaan we richting Granada.