Zaterdag 24 maart vertrekken we naar de Extremadura. De dunstbevolkte streek van Spanje, waar een rijk vogelleven ons lokt. Een regio waar de Ooievaar nog in groten getale voorkomt. Ze nestelen dan ook massaal op voor hen favoriete plekken, zoals hier een boerderij in de buurt van Peraleda de la Mata.

Inge, de dochter van Dick, haalt me om 05.30 uur op en brengt ons in no time met haar nieuwe Hyundai naar Zestienhoven, waar Dave en Gerrit al op ons zitten te wachten. We gaan naar de incheckbalie, waar alles apart wordt gewogen. Dave zijn handbagage blijkt te zwaar te zijn en na het overhevelen van een lens naar de tas van Dick mogen we door de douane. We zijn ruim op tijd, drinken nog een kop koffie en gaan even over zevenen het vliegtuig in. Transavia blijkt dit keer geen Transvertragia, dus precies om 07.20 uur brullen de vliegtuigmotoren om het hardst en even later zijn we in de lucht. Ik heb dan al twee moppen verteld en de sfeer is ontspannen.

Ik begin een gesprek met het stel naast me, dat ook nogal sportief blijkt te zijn en waarvan de vrouw net als ik op de HALO heeft gezeten. Omdat ik behoorlijk op mijn vader begin te lijken, moet ik tijdens de landing me nog even verontschuldigen over het feit dat ik nogal veel aan het woord was, maar ik geloof niet dat ze er last van hebben gehad. De vlucht was in ieder geval zo voorbij.

We halen onze bagage op, vullen wat papieren voor de huurauto in en lopen naar de stalling waar we al snel de gehuurde Berlingo vinden. Met slechts 14.000 km op de teller is deze zo goed als nieuw. Hij is ruim genoeg en ook de bagage kunnen we goed kwijt. Dat hij slechts drie deuren heeft is wel jammer, maar niet onoverkomelijk. Dave wijst alvast de eerste soort voor de dag aan: een Zwarte Spreeuw en dat terwijl hij had gezegd deze keer niets aan te zullen wijzen. "Een belofte waar hij zich toch niet aan houdt", denk ik bij mijzelf.

Gerrit stelt de Tom-Tom in en om 10.45 uur draaien we vanaf het parkeerterrein de weg op. Weldra rijden we over de snelweg Madrid uit, waar we deze vuilniswagen tegenkomen. Het soort auto 's waar we nu eenmaal naar kijken als Dave erbij is. Het is gezellig in de auto en wij vogelaars hebben onze eigen humor. Dat Dave Dick met zonnebril voor "gangster" uitmaakt, is dan ook hilarisch en niet kwetsend.
We moeten bij de Finca Santa Marta voor 14.00 uur of na 18.00 uur inchecken, dus we kiezen voor het laatste en besluiten al vogelend richting Trujillo te rijden. Op de parkeerplaats bij Los Nogales maken we een stop om iets te drinken te kopen. De "gangster" en ik gaan in de shop de boodschappen halen. We verstaan de mannen achter de toonbank voor geen meter, maar begrijpen wel dat ze ons een enorme Iberische ham willen verkopen. Wij bedanken voor deze aanbieding.

Zelfs op een afgelegen en kale parkeerplaats is het al leuk vogelen hier, want we beginnen met een aantal Grauwe Gorzen in een struik en Zwarte Spreeuwen in een mast. Ooievaars zweven gracieus voorbij en Dave ziet een drietal Buidelmezen als eerste voorbij vliegen. Als hij zijn apparaat uit de auto pakt maak ik van het tafereel een foto. Ik hoor en zie een piepende Graszanger in een golvende vlucht over het veld gaan en iets verderop zingen Kuifleeuwerikken hun liedje. Dave roept opeens: "Monniksgier". We kijken allemaal omhoog en zien inderdaad een grote vogel onze kant op zweven.

Ook wij zien dan al gauw dat het inderdaad een Monniksgier is en proberen wat plaatjes te maken. Helaas is er tegenlicht en besluit het beest al snel af te draaien. We rijden verder en bij Talaveras scoren we rijdendeweg twee Vale Gieren en een Dwergarend. Omdat we op de snelweg zitten, stel ik voor een afsag te nemen en binnendoor naar Trujillo te rijden. We nemen afslag 171 op de A5 en rijden zuidwaarts richting Peraleda de la Mata.

Als we net de afslag genomen hebben stoppen we al. De wei links van ons zit vol met Ooievaars, waarvan er ook een paar boven onze hoofden vliegen en weer anderen zijn aan het nestelen op een boerderij.

Het blijkt ook een goede plek voor vlinders te zijn. We zien al snel een nachtvlindertje tussen de planten en een Marmerwitje met een prima schutkleur op het grind. Hooibeestjes vliegen er ook, evenals Kleine Vuurvlinders. Dave ontdekt een Bruine Winterjuffer en een Roodvleugelsprinkhaan, maar die krijg ik beide niet op de foto. Daarom concentreer ik me maar op wat foto 's van het Marmerwitje.

De volgende stop is bij het Embalse de Valdacañas. Dit stuwmeer ligt in de rivier de Taag. Op het eerste gezicht niet zo 'n interessante plek, maar voor de daglijst scoren we Meerkoet, Witte Kwikstaart, Europese Kanarie, Sperwer en Huiszwaluw. Aan vlindersoorten zijn het Bruin Blauwtje en de Snuitvlinder toe te voegen.

We rijden verder en steeds verandert het landschap. Een heuvelachtig open landschap met bomen en veel braamstruiken levert een Kleine Zwartkop en twee Roodkopklauwieren op.

Het is inmiddels 15.00 uur geworden en het is heerlijk warm. Het felle licht is misschien minder mooi voor foto 's, maar ik maal daar nu even niet om. In een ommuurde wei staat een Schimmel en in een plasje zwemmen schildpadden. Enkele Tjiftjaffen scharrelen in de struiken boven de poel en komen op de daglijst en een Kuifleeuwerik laat zich van enige afstand "platen". De mooiste soort is hier echter de Blauwe Ekster, die nieuw is voor mij. De vogels blijven echter op afstand.

We stoppen nog één keer bij Mesas de Ibor en ontdekken een leuk poeltje waar weer schildpadden zitten. De Zwartkop kunnen we bijschrijven evenals een flinke groep Spaanse Mussen die foerageert in de struiken. Een Hop laat zich horen en aan de overzijde van de weg zien we nogmaals een Blauwe Ekster. Wat scharrelende Graspiepers laten zich - met tegenlicht - van redelijk dichtbij fotograferen.