De laatste dagen op Bali

Het is donderdag 30 juli en we houden ons gemak en genieten van een heerlijke stranddag. Wel staat er vandaag weinig wind. dat maakt het op op het strand behoorlijk warm. Het is 's ochtends laag water nu en we kijken of we wat leuks kunnen ontdekken. Eerst ga ik samen met Caroline kijken. Al snel zien we kleine visjes, een zeekomkommer en een mooie zeester. Ook zijn er behoorlijk veel "zeeslangen", een dier waarvan ik de naam niet weet. Ze zijn behoorlijk lang en aan hun kop hebben ze tentakels waarmee ze in het zeewater kleine voedseldeeltjes naar hun mindopening lijken te wapperen. Foto 's maken gaat wat lastig, omdat het wateroppervlak niet glad is.

Daarna ga ik nog een keer met Gina. We ontdekken een prachtige rode zeester met blauwe lichtgevende streepjes, maar nu heb ik mijn fototoestel helaas niet bij me. We zien ook nog zeeëgels, waar we uit de buurt van blijven en weer veel van de slangachtige beesten. Er zijn er zelfs zoveel dat Gina liever weer het strand op gaat. Een visser struint het wad af op iets van waarde wat een idyllisch plaatje oplevert. We bestellen bij de strandbar een lekker fris fruitsapje wat er gezellig uitziet en ook nog lekker koel smaakt.

Bali bevalt ons prima en genieten er ten volle van. Aan het einde van de middag volleyballen we voor de laatste keer. Nu zijn er meer toeristen die meedoen en is het nog leuker. We eten vanavond voor het laatst warm in het hotel en gaan alledriel voor de sirloinsteak. Deze biefstuk van de haas blijkt een prima keuze en we likken nog net onze vingers niet af. Als we op onze kamer komen pakken we alvast zoveel mogelijk de koffers in, zodat we morgen niet veel meer hoeven te doen.

Als ik wakker wordt weet ik dat de laatste dag van onze vakantie is aangebroken. Aan de ene kant jammer dat het over is, maar aan de andere kant hebben we een leuke vakantie om op terug te kijken en dat is zeker net zoveel waard. We hoeven pas om 12 uur van de kamer, dus we gaan na het ontbijt eerst op het strand liggen. De wind is weer aangewakkerd, waardoor het prima aanvoelt. We kletsen wat met één van de andere badgasten die al 28 jaar hier blijkt te komen, gaan nog even het water in en bestellen nog een lekker sapje.
tegen half twaalf halen we de koffers van de kamer en brengen die naar de Delounge. Hier kunnen we de koffers in de bagagekluis stallen en later ook ons opfrissen. We genieten nog van de laatste uurtjes zon en een lekkere lunch.

Om drie uur verlaten we het strand en gaan ons douchen. De Delounge is onderdeel van een prima service van het hotel. Je kunt hier eten, wat drinken, douchen, TV-kijken, lezen, kaarten, kortom de tijd doden die je moet wachten voordat je naar het vliegveld gaat. Om vier uur stappen we in de taxi, die ons naar het vliegveld van Denpasar brengt. De man van smailingtours, die in opdracht van de Jong Intra onze vakantie zo keurig heeft geregeld, brengt ons weg. Op het vliegveld staat iemand anders weer gereed die ons helpt met inchecken en ons pas verlaat wanneer we de douane moeten passeren. We zijn nog erg vroeg, dus gaan we wat drinken en gaan jokeren om de tijd door te brengen. Onze vlucht gaat uiteindelijk om 19.20 uur de lucht in voor de drie uur durende terugreis naar Kuala Lumpur. Daar moeten we nog even wachten om te kunnen boarden voor het vliegtuig van Malaysia Airlines dat ons terug zal vliegen naar Amsterdam. Dat zou even iets anders uitpakken helaas.

We vetrekken bijna een uur te laat; wegens druk verkeer boven Kabul is het verhaal. De piloot waarschuwt ons dat de eerste drie uur wegens slecht weer weleens "bumpy" kunnen verlopen. Hij krijgt gelijk. Het vliegtuig schudt de eerste drie uur behoorlijk en de vlucht verloopt niet zo relaxt. Toch dommelen we wel in na een tijdje. Gina en enige anderen bij ons in de buurt ruiken een rooklucht en de crew loopt steeds maar heen en weer. Plotseling krijgen we een melding van de piloot dat we over een kwartier gaan landen in New Delhi wegens "technicals problems". Het blijft erg stil in het vliegtuig en de landing duurt bijna een half uur. Als we de landing bijna voltooid hebben, zien we een behoorlijk aantal brandweerauto 's langs de landingsbaan staan en we zijn dan ook alemaal blij wanneer we aan de grond staan. Het duurt echter nog drie en een half uur voordat we het vliegtuig uit mogen. Dan moeten we door de health check vanwege de Mexicaanse griep wat ook weer oponthoud geeft. Dan blijkt dat we onze paspoorten af moeten geven wanneer we naar een hotel gebracht willen worden. Niemand heeft daar zin in, maar plaatsnemen op de koude vloer van de lege hal waar we opgevangen zijn is een optie die gauw verveelt. Uiteindelijk rijden we in een bus door New delhi en zien daar stoffige straten en veel armoe totdat we voor het Grand Hotel staan. Dit vijf-sterren hotel is voor de komende 12 uren ons onderkomen. We nemen eerst een uitgebreid ontbijt en duiken dan ons bed even in, maar niet voordat we enkele telefoontjes hebben gepleegd naar Nederland om het een en ander te regelen. De middag brengen we door met kaarten en wat kletsen met de andere passagiers, waarvan de helft ook in dit hotel is ondergebracht.

We hebben de lunch overgeslagen, maar gaan wel naar het diner. Dit is overheerlijk en we zouden wel van elk gerecht willen proeven, maar dat is ondoenlijk. Het personeel is uiterst beleefd en behulpzaam en buigen als knipmessen, op het genante af. Na nog een paar uur slapen worden we om 11 uur weer in de lounge verwacht. Uiteindelijk zitten we om half vier 's nachts in een ander, uit Kuala Lumpur ingevlogen toestel gereed voor de terugreis. We hebben nog zo 'n acht uur voor de boeg, die we lijdzaam uitzitten. Zondagochtend 2 augustus landen we om 09.20 uur, bijna 27 uur later dan gepland. Erik is al een tijdje op het vliegveld om ons op te halen. Dat Sytse er ook is, is een leuke verrassing voor Caroline.

Epiloog
Jammer dat de terugreis niet vlekkeloos is verlopen, maar gelukkig zijn we weer veilig in Nederland gekomen. We kunnen terugkijken op een prima vakantie. Op de rondreis hebben we veel van de cultuur van het drukke Java gezien. De natuur en met name het vogelleven op Java is voor een groot deel langs ons heen gegaan, maar gelukkig had ik me daar al niet veel van voorgesteld. De strandvakantie op het rustige Bali was fantastisch met als hoogtepunt het duiken. De hotels en het eten waren niet eerder van zo'n goede kwaliteit met bijzondere uitschieters.