Lesbos
Vrijdag 1 mei 2009
Op 1 mei - een nationale feestdag in Griekenland - brachten we rond acht uur eerst weer een bezoek aan de bakker en de supermarkt en vertrokken we naar een plek waar we rotszwaluwen konden verwachten. Tussen Vatousa en Andissa stopten we langs de weg. Het was vandaag bewolkt en het waaide behoorlijk. Gerrit ontdekte al snel de rotszwaluwen, vlak voor hij ook een blauwe rotslijster spotte. |
Een cirlgors broedde in de buurt en vloog af en aan met voer om zijn of haar jong te voeren. Ook een oostelijke blonde tapuit scharrelde in de omgeving rond. Ton en André vermaakten zich hier prima en probeerden alles wat ze zagen te determineren, met of zonder boek. |
We reden richting Petrified Forest en kwamen Casarca 's tegen. De versteende bomen van het Petrified Forest hebben we alleen van een afstandje gezien. Het was verder een kaal alpine landschap, maar wel mooi. Een vrouwtje oostelijke blonde tapuit liet zich mooi vastleggen nabij het Ypsilou-klooster op een steen met veel mos. We scoorden daar ook rotsmus, rotsklever, een aantal wielewalen en veel grauwe vliegenvangers. |
De volgende stop was een beek ten noorden van Sigri. Hier zou een kleinst waterhoen te scoren zijn, maar helaas liet die zich niet zien. Wel heel veel bijeneters, grauwe vliegenvangers, fluiters, meerdere woudaapjes en een Cetti 's zanger die zich niet alleen luidkeels liet horen, maar voor de verandering ook liet zien. De oversteekplaats in de beek was een broedplek voor duizenden kikkervisjes. |
Op de terugweg naar Sigri zagen we eerst weer veel bijeneters en nu iets dichterbij. We ontdekten ook een grote groep met kleine torenvalken, op de plek waar we op de heenweg er ook al een aantal hadden gezien. Er werden er minimaal 22 geteld. In de haven van Sigri zat nog een kuifaalscholver. |
 |
De volgende stop , na het spektakel met de kleine torenvalken, was het oude sanatorium langs de kustweg naar Eresos. Hier zou een rosse waaierstaart gescoord kunnen worden. Het werd nog even heel spannend, maar de rossige staart die werd gezien bleek na heel lang turen die van een nachtegaal. Wel speurde een arendbuizerd hoog boven ons de omgeving af naar prooi. Erg dichtbij is hij nooit gekomen, daarom vervolgden wij onze weg. |
 |
We reden door naar het vlakke deel, waar de weg van de kust afdraait. We maakten hier misschien wel de meest bizarre ervaring van de week mee. Een opvliegende woudaap werd door de kijker gevolgd en net nadat mijn blik was afgewend, hoorden sommigen een "woesssj"-geluid en een daarop volgende klap. Het beeld dat ik daarna opving was een valk, die met rustige vleugelslag de woudaap meenam voor een maaltijd, waarbij de woudaap - helaas voor hem - het "slacht"-offer zou zijn. Niemand kon de valk in het tegenlicht op naam brengen, maar een Lannervalk hield zich al enkele dagen daar op, dus het zou goed kunnen dat het deze soort was. Wij telden hem echter niet mee.
Enkele andere krenten uit de pap: kuifleeuwerik, grauwe klauwier, schildpad en spotvogel.
|
Omdat het nog een lang stuk rijden was, besloten we rond zes uur 's avonds richting Skala Kalloni te vertrekken. Hierboven is het uitzicht te zien dat we vanaf de bergkam hadden boven Eresos. |
Thuis aangekomen viel er een bui. De zon, de regen en de wolken zorgden voor een prachtige regenboog. We kregen commentaar van andere gasten uit het hotel. We waren - tegen onze gewoonte in - te vroeg terug. Het was overigens zeven uur geworden voordat we de auto 's parkeerden. We knapten ons op en kuierden wat vroeger dan anders richting Dyonisos. De gyros, die ik deze avond op mijn bord kreeg smaakte prima. De dagscore bleef steken op 87, maar de totaalscore was naar 146 gestegen. |
|
|
