Na het ontbijt om 10.15 uur vertrokken richting Lake Powell in Arizona. We maakten een korte stop bij een uitzichtpunt bij het meer dat gevormd werd na het maken van de Glenn Canyondam. We hadden geboekt in het plaatsje Page bij Super 8 Gateway, maar daar konden we niet terecht. We waren overgeboekt naar het Best Western Arizona. Dat was van dezelfde kwaliteit, dus dat maakte ons niets uit.

Eerst nog even bij de Mac iets gegeten en toen ingecheckt. Daarna op onderzoek uit. Eerst naar het bezoekerscentrum van de Glenn Canyondam en daarna naar Antelope Canyon. Hier bleek een fikse rij te staan en we besloten toen er verder maar een rustdag van te maken. In het hotel wel een reservering voor de canyon gemaakt voor de dag erna en toen snel naar het zwembad. Het was er niet zo groot, maar het water was er prima van temperatuur. Lekker in de zon gezeten, wat gelezen en wat potjes gekaart.

's Avonds in het nabijgelegen steakhouse lekker gegeten met live-muziek op de achtergrond. Vooral muziek uit de jaren zestig en zeventig, dus erg gezellig en het eten was ook nog eens prima. Vanaf het terras had je een prachtig uitzicht over de omgeving en de kleurrijke wolken tijdens de zonsondergang. Hetzelfde uitzicht hadden we de ochtend erop vanuit onze kamer. Na afloop keken we op de hotelkamer naar de finale van het damesturnen waar China op alle onderdelen, behalve op sprong, de VS aftroefde en het goud won.

Woensdag deden we het rustig aan, want we hadden de tour van 10.30 uur door Antelope Canyon besproken. Dit was de mooiste tour, want bij zonnig weer schijnt dan tijdelijk de zon in de Canyon. We konden lopend naar het bureau van de tourorganisatie en meldden ons daar ruim op tijd, zoals we gewend waren. Ze konden onze reservering echter nergens vinden, maar we hadden een bewijs van het hotel, dus we konden toch nog mee gelukkig. We reden met een truck naar de Canyon waar we eerst een dik kwartier door de Wash (=droge rivierbedding) hobbelden. Bang dat ze met de gids moesten praten, ging iedereen op de bankjes achterop de truck zitten en namen de bokkige rit in de wat aftandse truck voor lief. Ik mocht dus voorin. De gids was een alleraardigste Indiaanse waarvan ik in korte tijd van alles leerde. Zo vernam ik dat het reservaat waar ze woonde wel vier keer zo groot was als Nederland. Veel en veel groter dan ik ooit gedacht had.

Aangekomen in de Canyon kregen we een uiterst leuke rondleiding, waarbij onze gids ook allerlei fotografische tips gaf en soms zelf onze toestellen hanteerde. In de canyon staat bij zware regen soms acht meter water. Dit water neemt dan allerlei stenen mee die golvende patronen in de rotsen slijpen. Wij waren erg onder de indruk en hebben genoten.

Onderstaande foto lijkt op de zonsopgang in de Grand Canyon vertelde onze gids "Veer". Later deze vakantie waren we bij zonsopgang in de Grand Canyon en konden wij het helemaal eens zijn met haar.

Plotseling begon de zon de Canyon binnen te dringen. Heel aparte effecten geeft dat. Caroline moest er van de gids op een speciale wijze gebruik van maken. Na een uur was de rondleiding over en gingen we met de truck tevreden richting Page.

Na afloop bij de Taco Bell heerlijke Taco's en Fruitista's gegeten. Daarna op ons gemak naar Kayenta waar we de nacht door gingen brengen in het Holiday Inn hotel. Daar hadden ze een mooi zwembad met heerlijke ligbedden, zodat we ons snel installeerden. Helaas verdween de zon achter de wolken, maar desondanks genoten we van onze rust. Rond het hotel eindelijk weer eens wat vogels op de plaat kunnen zetten.

's Avonds in het restaurant van het hotel heerlijk "Sissling Fajita" gegeten, maar ook de restjes van de Chicken Southern Style en de Spareribs liet ik me goed smaken! Op de kamer naar de finale van de meerkamp Turnen Heren gekeken. Fang Wei won verdiend, maar toen sliepen we allemaal al.