Woensdag 2 mei was de door ons gekozen dag om naar Lissabon te gaan. We wisten al dat het weer niet zo goed zou zijn, maar we zetten toch door. Het wordt - ondanks het weer - uiteindelijk een leuke dag met wel wat lichamelijk ongemak voor Gina.

Omdat het regent doen we het langzaam aan vanochtend. Na het ontbijt drinken we thuis nog koffie en lezen wat. Tegen elven gaan we richting Lissabon. Na ruim een uur rijden, parkeren we de auto bij Campo Grande, waar het stadion van Sporting Lissabon is. Ik probeer eerst nog het spatbord aan gort te rijden, maar bij de tweede poging staat de auto in een parkeervak. De regen komt met bakken uit de hemel, dus we wachten nog maar even met uitstappen. Na een klein kwartier wagen we het erop en lopen richting metro. Gina, die net als Caroline over een plas wil springen, glijdt uit en bezeert haar knie. Ze zegt dat het wel gaat, maar in de loop van de dag zou anders blijken.

We kopen vier dagkaarten, waarmee we in de bussen, trams en metro 's kunnen en reizen af richting Oceanario, het zeeaquarium op het voormalig Wereld Expoterrein. Als je dan net als wij in Olivais uitstapt dan ben je behoorlijk te vroeg uitgestapt en dus besluiten we de volgende metro te nemen naar Oriente. Omdat Gina niet snel kan lopen missen we er nog één, dus het gaat allemaal niet vlot vandaag. Bij het Oceanario aangekomen, besluiten we eerst wat te eten in een aanpalend restaurant om niet met een lege maag in het zeeaquarium rond te lopen.

Hoewel misschien niet typisch voor Lissabon is het zeeaquarium erg mooi en een prima bestemming als het regent en guur is. We vermaken ons zo 'n anderhalf uur en gaan daarna met de bus naar Alfama. Bij de bus ontmoeten we een vriendelijke Portugees, die ons van alles vraagt over Nederland en zelf veel vertelt over Lissabon. Daar doen we dus ons voordeel mee.

Alfama bestond al in de Moorse tijd en omdat het niet te lijden heeft gehad van de grote aardbeving van 1755 is het een pittoreske wijk gebleven met smalle straatjes en oude gebouwen. Het gaat behoorlijk omhoog en de knie van Gina gaat behoorlijk opspelen, maar ze geeft het natuurlijk niet op, maar strompelt verder.

We gaan met het beroemde trammetje van lijn 28 mee. Het zijn kleine wagons en de eerste twee moeten we voorbij laten gaan omdat ze te vol zitten, maar uiteindelijk zitten we en rijden met de oude tram rakelings langs huizen de heuvel op.