De studie in het Hilton is ruim. Een groot bed, een zithoek, een ruime badkamer met jacuzzi en een keuken met een bar om aan te zitten. Het is een modern gebouw en we slapen er prima.

Als ik wakker wordt dan regent het, maar dat was opgegeven. Maar dat het om 10 uur nog steeds regent, daar hebben we geen rekening mee gehouden. We ontbijten, doen wat boodschappen en drinken cappuccino in een klein café.

Om half twaalf regent het nog steeds, maar we gaan toch op weg naar de Blackcomb Gondola. Met een opgestoken paraplu lopen we door het park en steken de Fitzsimmons Creek over.

We gaan met de gondel naar het bergstation van de Blackcomb Mountain. We zien dat de vallei nog steeds gevuld is met dikke, grijze wolken. Jammer van het uitzicht.

Op 1866 meter hoogte stappen we uit. In de hal van het restaurant staat een enorme knuffelbeer waar Gina een highfive aan geeft. Wanneer gaan we die beren in het wild zien?

De grootste vrije overspanning van de Peak2Peak Gondola tusen twee palen aan beide zijden van de kabelbaan is 3,024 kilometer. De grootste hoogte 436 meter. Imposant allemaal.

De 24 gondels hangen aan twee kabels en worden door een 3e kabel voortgetrokken.

In 2010 werden tijdens de Olympische Spelen van Vancouver in Whistler een aantal onderdelen afgewerkt. Het ereschavot staat er nog steeds.

Het weer valt alleszins mee en weldra staan we voor de Roundhouse Lodge op Whistler Mountain. We lopen de trail "Harmony Lake Loop". Een leuk rondje dat we in vijf kwartier lopen.

Terug met de Peak2Peak en bij de Rendez-Vous Lodge willen we soep eten. Helaas gaat de catering voor onze neuzen dicht en schakelen we over op cappuccino met koek. De cappuccino is een enorme bak, die we in de “vreetschuur", anders kun je het niet noemen, niet eens op kunnen.

De grote bak cappuccino ligt zo zwaar op de maag dat we besluiten nog een trail te doen. Ook dit rondje is leuk.

Tussen rotsen, dennenbomen en lage vegetatie zien we een nieuwsgierige Canadese taigagaai die heel dichtbij komt.

Even later zien we grijze marmotten, die ik van heel dichtbij kan fotograferen. Erg leuk.

We kruisen de Kid's Adventure trail. We hebben toch al 6 van de 11 afgebeelde dieren gezien.

We zien op de terugweg nog 3 exemplaren van de grijze marmot voordat we in de gondel stappen om naar beneden te gaan.

Vanaf het dalstation van de gondel maken we nog wat foto's van het dorp en van de golfbaan voor het hotel. Op de foto's zijn de typisch Canadese daken te zien. Om half zes en 18.000 stappen verder zijn we weer in het hotel.

Omdat we weer bij Grillbar Milestone gaan eten, komen er nog 5.000 stappen bij. Bij Milestone eet ik nu Thai Green Curry  Bowl en Gina Sweet Chili Chicken Bowl, overheerlijk allebei. Terug op de kamer pakken we de koffers in, brengen alvast wat spullen naar de auto en lezen we totdat we gaan slapen. Ondanks de bewolking, was het vandaag toch weer een erg leuke dag.