Zondag 29 juli verlaten we Antsirabe en gaan we op weg naar Ranomafana. Hier is Hotel Manja ons verblijf. Het hotel ligt aan de rand van het dorp en aan de gelijknamige rivier, de Ranomafana. We hebben een groot deel van de zondag nodig voor de reis en op maandag 30 juli gaan we naar het Nationaal Park Ranomafana op zoek naar de Golden Bamboo Lemur. Na een succesvolle ochtend vermaken we ons 's middags in de tuin van het hotel langs de rivier.

Hoewel ik me nog lang niet lekker voel en het ontbijt heb overgeslagen, gaat het langzaam beter. Ik besluit zoveel mogelijk te slapen en dat lukt. Zelfs zo goed dat Gina er ongerust over wordt, maar dat hoeft niet. Op onze eerste stop ga ik wel even de bus uit.

We stoppen bij een ingestorte brug. De nieuwe brug ligt even verderop. Ik heb een shirtje aan met een verhaal, dat begon met twee dagen vertraging. Zie het verslag van Namibië.

Ook hier worden we al snel omringd door de plaatselijke jeugd. Aan hun kleding is te zien dat de mensen het hier niet breed hebben, maar ze lijken wel opgewekt en gaan maar wat graag op de foto. Als dank geven we hun moeder een flinke fooi waarvan ze zeker een goede maaltijd mee kan kopen.

Tussendemiddag doen we de stad Ambositra aan voor een lunch bij hotel Mania. Het straatbeeld wordt bepaald door de vele riksja's. Ik laat het gezelschap achter in de eetzaal en samen met Dick, die ook niet lekker is, doen we op een slaapkamer een dutje. Jammer, maar het is even niet anders.

Ik krijg weinig mee van het landschap, maar gelukkig maakt Gina onderweg de nodige foto's, zodat ik het later toch terug kan kijken. Zelf slaap ik een gat in de dag en dat houd ik vol totdat we bij het hotel in Ranomafana zijn. Eten doe ik ook nu niet, ik houd me op de been met ORS, water en cola. Morgen gaan we op zoek naar de Golden Bamboo Lemur in Nationaal Park Ranomafana, een soort die pas in de tweede helft van de vorige eeuw ontdekt is. Die soort wil ik niet missen, maar sowieso het bezoek aan het park niet. Ik hoop er het beste van. Op de kamer ga ik gewoon door met slapen, terwijl Gina gaat dineren. Veel geld geven we zo niet uit en het is toch al goedkoop. Maar om eerlijk te zijn gaf ik liever honderd euro, of 400.000 aryari uit, om me weer fit te voelen.

Met enkel een stuk banaan, wat vruchten en een kopje thee in mijn maag starten we een vijf uur durende tocht en gaan op zoek naar lemuren in het park. Ik ben blij dat ik mee kan, maar het is flink afzien, vooral ook omdat we van de gebaande paden afgaan. We proberen heuvel op door de dichte vegetatie terrein te winnen in de hoop de gewenste lemuur te zien. Gelukkig worden we beloond en vinden we de Golden Bamboo Lemur. en nog wat andere soorten, zoals de Common Brown Lemur en de Milne-Edward's Sifaka.

We gaan het NP Ranomafana in en lopen aanvankelijk op prima aangelegde paden. We zien een koffieplant, maar voordat we de Golden Bamboo Lemur zien, zijn we anderhalf uur en menige zweetdruppel verder.

Waar ik niet zo van geniet is het gedrang om een foto te kunnen maken. Zodra er iets te zien is, dan dringt iedereen naar voren om een zo goed mogelijk plekje te bemachtigen. Dan is een privéreis toch een stuk aangenamer, maar daar hangt dan wel een prijskaartje aan.

Bovenstaande foto's gaven goed weer hoe lastig het is om in de jungle een goed shot van een dier te maken. Zijn het niet de takken die in de weg zitten, dan is het wel een groepsgenoot, dan wel het tegenlicht. Of de dieren zijn aan het slapen zoals de Greater Bamboo Lemur op de onderste foto.

Ik scoor zowaar wat vogelsoorten, zoals de Blue Coa, de Velvet Asity, de Crested Drongo en de Chabert Vanga en ik ben superblij dat ik vandaag mijn ding weer kan doen.

We zien nog een soort lemuur die we nog niet eerder zagen, eentje met de prachtige naam Milne-Edward's Sifaka.

We komen bij een platform waar we een mooi uitzicht hebben over het oerwoud. In een hoekje zie ik een Peacock Day Gecko lekker in het zonnetje zitten.

Plotseling komt er een Ring-tailed Vontsira uit de struiken zetten. Het beestje is niet schuw, dus kan ik er een paar plaatjes van maken.

Gina heeft het ook goed naar haar zin. De reis is afwisselend en we zijn vaak lekker actief buiten bezig. Wat wil je nog meer?

Een van de redenen waarom Madagascar zo leuk is, is het feit dat er ontzettend veel bijzondere dieren zijn, zoals deze Panther Chameleon bijvoorbeeld.

Dan, na vijf uur lopen, zijn we weer terug bij het beginpunt en eerlijk gezegd ben ik blij dat ik er ben. Aan de andere kant zou ik maar wat graag langer in dit soort parken donddolen.

In de middag hebben we geen programma, dus doen we het rustig aan. We vermaken ons prima met Nanda en Dick in de tuin van het hotel langs de Ranomafanarivier. We genieten van het zonnetje, drinken een kop thee en maken wat foto's.

We eten tomatensoep, die me heerlijk smaakt, dus knap ik op. Het straatbeeld wordt bepaald door een man die met een stok vol kippen voorbijloopt, een reizigersboom en wat kruidenverkopers. Gina koopt een drietal kruiden. Die komen altijd van pas en dan steun je de plaatselijke bevolking ook nog eens.

Ook in Ranomafana gaan we een nachtsafri doen. We treffen het met de gids. Hij vindt van alles en weet me goed te helpen met het fotograferen in het donker, waardoor ik een paar leuke plaatjes weet te maken, o.a van enkele Bright-eyed Frogs.

Hoe het beestje heeft gevonden weet ik niet, maar als we in het pikkedonker naar een struik blijven staren zien we in het schijnsel van zijn lamp opeens een Mouse Lemur. De dwerglemur is een van de kleinste soorten maki's op het eiland.

Dit is een van mijn favoriete dieren, een Cryptic (blue-legged) Chameleon. Een prachtig exemplaar.

Er zijn honderden soorten kikkers in Madagascar. De Pandanus Frog (bovenm) en de Madagascar Bright-eyed Frog zijn slechts twee daarvan.

Met nog een Pandanus Frog, een mogelijke Dwarfgecko en een cicadesoort neem ik afscheid van de laatste nachtsafari die we doen. Het was een geslaagde avond en ondanks mijn te bescheiden opstelling volgens Gina heb ik toch nog leuke foto's geschoten. Na nog een drankje in de bar gaan we naar de kamer waar ik van een paar dagen de foto's uitzoek die ik wil bewaren en dan om half elf vind ik het welletjes. Het was een leuke en actieve dag met heel veel dieren om vast te leggen en een relaxte middag om bij te komen. Morgen op gaan we verder naar het zuiden richting Fianarantsoa.