<< | Home | Startpagina Italië | Milaan 27-2 | Milaan 28-2 | Bergamo 1-3 | >>

AC Milan - Atalanta Bergamo

Zondag 28 februari 2010

Na een goede nachtrust zitten we om 09.00 uur aan het ontbijt. Met jus d'orange, thee, croissants en broodjes, al dan niet belegd met scrambled eggs, stillen we onze eetlust. Het is de dag van de wedstrijd AC Milan tegen Atalanta Bergamo. We hebben nog geen kaartjes en besluiten met de auto het stadion op te gaan zoeken. We hebben een kaartje uit het hotel en met enig zoekwerk slagen we in onze missie en staan voor het gigantisch grote San Siro, waar zowel AC Milan als Inter Milan de thuiswedstrijden speelt.
Het blijkt echter dat de loketten pas om 12.00 uur open gaan, dus besluiten we om eerst even naar het centrum te gaan, waar we tegenover het Malpense metrostation een leuk etablissement vinden waar we van een heerlijke cappuccino genieten.
Omdat het nog veel te vroeg is om weer terug te gaan besluiten we een rondje te maken en het Castello Sforzesco te bekijken. Dit fort was aanvankelijk gebouwd door de familie Vinconti in de 14e eeuw, maar werd pas een eeuw later verder afgebouwd door Francesco Sforza. Deze vierde hertog van Milaan kende van al zijn soldaten de namen en zelfs ook van hun paarden. Het Castello is een schitterend voorbeeld van militaire renaissance bouwstijl. De 70 meter hoge Torre Filarete domineert het fort. Ook Michelangelo heeft nog een aandeel gehad in dit bouwwerk toen hij al 90 jaar oud was. Het fresco in de Sala delle Asse is misschien van de hand van Leonarda da Vinci, maar zeker is dat niet.

We lopen nog een tweetal Afrikanen tegen het lijf, die zich bekend maken als Senegalezen. Ze zijn uiterst vriendelijk en proberen mij en Han een armband "cadeau" te doen. Omdat ik niet overtuigd ben van de goede bedoelingen - het gaat hen natuurlijk om geld - ontwijk ik de aanbieding met enige moeite. Han laat zich wel een bandje omknopen, maar direct erna wordt inderdaad geld geeist dat overigens niet van eigenaar wisselt.

Inmiddels is het tegen twaalven en we besluiten naar het stadion te gaan. We parkeren vlakbij het stadion, kopen vier kaartjes voor de tweede ring en lopen een rondje om het San Siro heen.
Han en Sjaak kunnen de verleiding niet weerstaan iets bij de fanshop te kopen. Een sjaal en een muts rijker besluiten we in het aanpalende restaurant iets te nuttigen. De penne smaakt me een stuk beter dan de carbonara van een dag eerder en voldaan melden we ons rond half drie bij poort nummer 9.

De warming-up begint en vlak voor de wedstrijd worden de spelers aangekondigd. Voor mij zijn er twee die eruit springen en dat zijn nummer 11: Huntelaar en nummer 80: Ronaldinho, maar ook Beckham zie ik graag spelen.
Huntelaar blijkt reserve te staan, maar Beckham en Ronaldinho spelen wel. De fanatieke tifosi moedigen met spreekkoren, die ik overigens niet versta, hun favorieten aan en weldra begint de wedstrijd. Het eerste kwartier levert voor geen van beide ploegen veel kansen op en de doelverdedigers hebben dan ook niet veel te doen. Beckham begint met balletjes breed te leggen; veel gevaar schuilt hier niet in. Langzamerhand krijgt AC Milan wat meer vat op de wedstrijd en de wat lui ogende Ronaldinho zorgt op links voor dat de verdedigers van Atalanta op hun tellen passen. Na een half uur lukt het Ronaldinho toch een mooie actie te maken en weliswaar met enig geluk bereikt zijn pass Pato. Die haalt om en verschalkt de keeper van de ploeg uit Bergamo: 1- 0

Elf minuten later is het weer raak. Dezelfde Ronaldinho zorgt opnieuw op links voor verwarring, waarna Pato voor de tweede keer het net treft. Milan kan met een 2-0 voorsprong naar de thee en hoeft zich geen zorgen te maken. Na de rust is het Bergamo die middels Valdez de achterstand naar 2-1 verkleint. Ver voor het strafschopgebied ziet hij - met enig geluk - kans zich te ontdoen van twee verdedigers, waarna hij vanaf de rand van het strafschopgebied met een strak schot in de rechterbovenhoek Dida passeert.
Inmiddels zijn we 10 minuten onderweg en is de stand dus 2-1. De stemming zit er goed in en we hebben eindelijk een wedstrijd die we bezoeken met de kaartclub die niet in de brilstand begint en eindigt.

De hoop op meer is echter na zes minuten alweer vervlogen. Ac Milan krijgt na een actie vanaf rechts een penalty, nadat de vleugelspeler in het strafschopgebied naar de grond gaat. Later die avond zien we nogmaals beelden en de penalty is eigenlijk een cadeautje van de scheids. Ronaldinho neemt de strafschop vrij laconiek en zijn schot in de rechterhoek is niet al te hard. De keeper keert dit schot dan ook, maar de wegstuiterende bal komt voor de voeten van Boriello en die maakt er na 61 minuten 3-1 van.
De laatste tien minuten mag "Oentelaar", zoals Huntelaar in het Italiaans klinkt nog het veld op. Hij kan geen potten meer breken in die korte tijd. Het blijft bij een, weliswaar hard en verrassend schot dat echter zonder gevaar over de lat verdwijnt. De eindstand blijft 3-1 en tien minuten voor vijf geeft de scheidsrechter het eindsignaal. Wij verlaten het stadion met een tevreden gevoel en gaan naar het hotel waar we een kaartje gaan leggen in de lounge onder het genot van een drankje. Na een potje van 16 spellen houden we het voor gezien en gaan de stad in om te eten.

We parkeren de auto weer in de parkeergarage vlakbij bij het Castello Sforzesco en gaan lopend met een kaartje van Milaan in de hand naar het centrum. Weldra zitten we midden in de stad waar de dom er in het maanlicht sprookjesachtig bij ligt. We lopen door een soort passage met aan alle zijden zo te zien behoorlijk dure winkels. Het roept bij Sjaak een gevoel op van de Ramblas in Barcelona. Hoewel die niet overdekt is keert het woord Ramblas de rest van het reisje steeds terug wanneer er maar sprake is van een winkelstraat. We laten ons - door een enthousiaste ober - verleiden in een tentje middenop een winkelstraat plaats te nemen onder de terrasverwarming. De carpaccio van zalm en de rosbief laat zich goed smaken en we genieten dan ook van de prima maaltijd.
Voor het toetje gaan we weer op zoek naar een ijssalon. We hoeven niet ver te zoeken en weldra staan we voor een vitrine met de lekkerste soorten ijs die je je maar wensen kan. Ik neem yoghurtijs met een cremevariant erbij; een heerlijke combinatie. Ook de jongens laten het ijs zich goed smaken en even tien uur halen we de auto op uit de garage.
In hotel Raffaello aangekomen wil een enkeling liever gaan slapen en laten we het kaarten voor wat het is. Ik klets nog wat na met Han en we lezen nog wat, terwijl op de achtergrond de ijshockeywedstrijd Canada- Verenigde Staten wordt gespeeld. 24 seconden voor het einde van de wedstrijd maken de VS, die 2-1 achter stonden de stand nog gelijk. Het wordt dus verlengen. Een gemaakte goal zorgt voor "Sudden Death" van de VS. Han heeft dan de luiken al gesloten en ik zie Canada dus tegen twaalven alleen de winnende goal maken.

<< | Home | Startpagina Italië | Milaan 27-2 | Milaan 28-2 | Bergamo 1-3 | >>