Na Quito is Otavalo het volgende doel. We verblijven daar van donderdag 27 tot en met vrijdag 28 juli. Onderweg naar Otavalo bezoeken we de krater van de vulkaan Puluhalua en het Musea de sitio Intiñan, dat precies op de evenaar ligt. Otavalo is bekend om zijn grote veemarkt, maar die is helaas alleen op zaterdag. De ponchomarkt blijkt een leuk alternatief. In de omgeving is genoeg te doen. We wandelen om de Laguna de Cuicocha, bezoeken Cotacachi en Peguche en sluiten af met een gezellig diner met live-muziek.

Vandaag gaan we richting Otavalo. Om 06:00 uur gaat mijn wekker. Best vroeg, maar ik wil mijn koffer nog reorganiseren. Na nog een ontbijtje met alleen ei als beleg, gaan we met de bus op weg naar Pululahua, waar de op twee na grootste krater ter wereld is. Het is er mooi en het merkwaardige is, dat de krater bewoond wordt.

Daarna gaan we naar het Musea de sitio Intiñan. Dit door indianen onderhouden museum staat op de evenaar.

Het is een soort openluchtmuseum waar ze vertellen over vroegere culturen en gebruiken, allerlei proefjes doen die alleen op de evenaar gedaan kunnen worden en waar ze een leuk verhaal hebben over de cacao die in Ecuador verbouwd wordt.

Een eitje op een spijker balanceren schijnt gemakkelijker te zijn bovenop de evenaar, maar met je ogen dicht over een lijntje lopen is dat helemaal niet.

De museumtuin heeft leuke elementen, genoeg onderwerpen om te fotograferen dus.

Naast het feit dat het leuk aangelegd is, zie ik er ook nog vogels. Ik kan leuke plaatjes maken van roodkraaggorzen en geelbuikkardinalen.

Na het leuke bezoek aan het museum op de evenaar gaan we op weg naar Otavalo. Zomaar ergens langs de weg stoppen we bij een kraam om een aparte vrucht te proeven. Het is de chirimoya of custard apple. De binnenkant is een soort zoete pulp met grote zwarte pitten. Hij smaakt prima.

In de loop van de middag bereiken we de rand van Otavalo. We stoppen bij een wegrestaurant waar we uitzicht hebben op de vulkaan de Imbabaru en het San Pablomeer. We kopen een cappuccino, die we mee de bus in moeten nemen, want Marc is bang te laat te arriveren. In Otavalo blijkt het hotel echter nog niet klaar te zijn met de kamers, dus kunnen we eerst de stad in.

We struinen over de kleurrijke en gezellige markt. We houden het vooral bij kijken en maken heel wat foto 's, maar houden verder de hand op de knip.

We halen op de flanken van de Cotocachi Jaime onze wandelgids van vandaag op. Jaime spreekt alleen Spaans, dus dat is best een uitdaging.

Een deel van de groep gaat varen en wandelen, wij gaan alleen wandelen. Was de weg ernaartoe al mooi, bovenop de kraterrand heb je een prachtig uitzicht op het kratermeer links van ons en de prachtige groene omgeving aan de rechterkant.

We passeren eerst een offerplaats. Jaime, onze gids, loopt in een stevig tempo voorop. Voor Gina en Kimberley al gauw te snel Als de groep weer bij elkaar is, vertrekt Jaime weer direct, waardoor de achterblijvers niet op adem kunnen komen. Blijkbaar niet zijn opleiding in Oostenrijk gehad! Wanneer Gina naar mij wuift om door te gaan, laat ik haar en Kimberley achter.

Ikzelf raak ook steeds achterop doordat ik foto ‘s van de flora wil nemen. Eerst probeer ik nog de groep weer in te halen, maar dat lukt niet erg, ook gezien de grote hoogte waardoor inspanning lastiger wordt. Ik geef het inhalen dus ook maar op en loop in mijn eigen tempo naar boven. Uiteindelijk ben ik niet eens zo heel veel achter en als er omgedraaid wordt, pik ik aan bij de voorsten. Bij het restaurant aangekomen drinken we een lekker kop koffie en gaan dan weer de bus in.

Daarna brengen we een bezoekje aan het stadje Cotacachi. In het dorp komen we deze erg kleine bedelaarster tegen, die we een fooi geven, maar dan wel een foto maken van haar doorgroefde gezicht. We zoeken eerst een bakker op voor een broodje en gaan op het dorpsplein op een bankje mensen kijken. We zitten wat zuur te kijken, maar dat is schijn!

We proberen wat "locals" op de foto te zetten. Deze mensen lopen allemaal in flinke pas dezelfde kant op. Gina probeert ze af te leiden door te doen alsof zij zelf op de foto gaat. Mijn toestel zwenkt dan steeds iets naar buiten en zo krijg ik toch nog wat portretten, zij het vanaf de zijkant. Gina zelf heeft er lol in en en werkt sowieso beter mee.

We bezoeken op weg naar huis het stadje Peguche waar we een muziekwinkel bezoeken. Daar krijgen we een demonstratie panfluiten maken.

Daarna krijgen we nog een serenade met authentieke Ecuadoriaanse muziek. Erg leuk!

In Peguche is een kinderfeest aan de gang op het plein voor de kerk. Er wordt fanatiek gespeeld en met sponzen met water gegooid. Daarna gaan ze met z 'n allen zingen. Het is een kleurrijk geheel en leuk om te zien.

Tenslotte bezoeken we de winkel van José Cotocachi, een groot artiest in het maken van wandkleden. Ze hebben ze in alle maten en in vele kleuren. Wij vinden ze erg mooi, maar kopen er geen. Eenmaal thuis in Nederland hebben we daar behoorlijk spijt van.

We bezoeken de maestro zelf in zijn achter de winkel gelegen werkplaats. Als we het pand verlaten werpen we een laatste blik op de bergen rond Otavalo en gaan terug naar het hotel voor een laatste diner in het stadje en een overnachting.

In de avond gaan we met de gehele groep in een leuk restaurant eten. Niet alleen is het erg gezellig, maar ook is het eten er prima en de live-muzie met Spaanse gitaren maakt het helemaal af!