Van dinsdag 25 juli tot en met woensdag 26 juli verblijven we in de hooggelegen hoofdstad van Ecuador. De nog altijd actieve vulkaan Cotopaxi is vlakbij de stad, maar is door de bewolking helaas maar eenmaal kort te zien. Daarom concentreren we ons op de andere bezienswaardigheden, zoals El Panecillo en de historische binnenstad. Woensdagmiddag nemen we de teleferico richting de Pinchincha, waar we meteen de 4000 meter grens overschrijden.

In het vliegtuig op weg naar Quito ontmoeten we al een paar mensen van de groep. Tonnie, die naast ons zit, blijkt een erg gezellige en bereisde man te zijn, dus dat maakt de bijna 11 uur durende vliegreis aangenaam. Tijdens de rustige vlucht vermaken we ons met films kijken, praten en vooral lekker dommelen. In Quito staat Marc, onze reisleider, ons al op te wachten en ontmoeten we de rest van het gezelschap. Na het inchecken gaan we eerst de buurt verkennen en zitten we al snel achter een cappuccino op een leuk terrasje aan een plein in een buitenwijk van Quito.

Daarna krijgen we een uitgebreide briefing in Hostal Arupo, vullen wat formulieren in, dragen bij aan de fooienpot en na afloop eten we met bijna de gehele groep bij een gezellig restaurant. Om 22.00 uur plaatselijke tijd liggen we op bed. Dat lijkt vroeg, maar het is in Nederland dan al 5.00 uur in de ochtend. Na een volledig etmaal wakker zijn, is het lekker slapen.

Dat lekker slapen is relatief. We liggen op een tweepersoonsbed en de spullen liggen op een eenpersoonsbed. Halverwege de nacht vinden we het toch te krap en Gina verkast naar het eenpersoonsbed. Dat heeft door het verplaatsen van allerlei spullen nog best wat voeten in de aarde. Halverwege de nacht ben ik klaar wakker en maak het verslag van dinsdag, waarna ik nog een aantal uren wat hazenslaapjes doe, voordat de wekker gaat. Het ontbijt is behoorlijk karig. Er zijn bananen, er is wit brood, sap en je krijgt na enig wachten een ei. Daar moeten we het mee doen. Hopelijk is dit niet de standaard voor deze reis.

We worden op woensdagochtend opgehaald dooronze gids Alex, die ons eerst meeneemt naar El Panecillo. Deze heuvel dankt zijn naam aan de vorm van een broodje. Van hieruit heb je een prachtig uitzicht op de stad.

Bovenop de heuvel, die 200 meter hoog is en op ruim 3000 meter ligt, staat het madonnabeeld van de Heilige Maagd Maria.

Bovenop de berg is het bergstation van de Teleferico, de kabelbaan waar we vanmiddag mee omhoog gaan naar 4000 meter.

In 1534 gaven de Spanjaarden Quito de lange naam "Muy noble y muy leal ciudad de San Francisco de Quito" en dit betekent in het Nederlands: zeer hoogstaande en zeer loyale stad van Sint Franciscus van Quito. De Spaanse invloeden zijn overal aanwezig, het begint al bij de taal die in Ecuador wordt gesproken, maar ook de gebouwen vertonen veel sporen van het koloniale tijdperk en de Spaanse overheersing.

Op de plaza de Santa Domingo staat de Santa Domingo kathedraal, waar we vluchtig een blik binnen werpen.

Quito heeft veel gezellige pleinen en pleintjes. Aan de plaza de San Francisco staat de Iglesia y Monasterio de San Francisco, een kerk en klooster tegelijk. De prachtige witte torens steken mooi af bij de blauwe lucht en ook hier zien we de steunpalen van de Teleferico op de berg in de achtergrond.

We besluiten een terrasje te pakken op de plaza de San Francisco. We hebben uitzicht op de prachtige koepels van de kerk die kortweg La Compañía wordt genoemd. In kleurrijke kleding gestoken Ecuadorianen vullen het plein terwijl we samen met Ine genieten van een cappuccino. De melk is kunstig in het kopje gegoten, zodat een prachtige vogel ontstaat.

Het volgende plein is de Plaza de la Independencia waaraan ook het presendentieel paleis staat.

Bij het paleis zijn we getuige van het wisselen van de wacht. Altijd leuk om die geuniformeerde mensen hun ingestudeerde passen en bewegingen te zien maken.

Vanaf het bordes voor het presidentiële paleis heb je een mooi uitzicht op El Panecillo waar we vanochtend de dag begonnen. In de binnenstad is het gezellig druk.

Vanaf het bordes heb je ook prachtig uitzicht op de koepels en torens van de La Compañía.

Er zijn nog steeds schoenenpoetsers die voor weinig geld de glans terugbrengen op de schoenen van de beter gesitueerden.

We bekijken allerlei hofjes en in één ervan kun je heerlijke ijsjes kopen. Die kans laten we ons niet ontnemen.

Veel gebouwen zijn goed onderhouden of gerestaureerd. Leuk om de kleurrijke details te zien.

Dan gaan we op weg naar de basiliek, die in de verte al met zijn hoge torens de horizon bepaalt.

De Neogotische basiliek is nog niet heel erg oud en is eigenlijk ook nog niet af. Er zijn mooie ornamenten en prachtige bronzen deuren.

Basílica del Voto Nacional, dat is de Spaanse naam van de neogotische basiliek. De twee torens zijn elk 115 meter hoog en de hoogste kerktorens van Ecuador. Een legende vertelt dat Quito zal vergaan als de basiliek vergaat.

In de middag laten we ons afzetten bij het dalstation van de Teleferico. Met de kabelbaan gaan we naar Cruz Loma op 4050 meter. We merken dat de lucht ijl is en zijn wat zweverig. Jammergenoeg is het zwaar bewolkt geworden en gaat het zelfs regenen. De 14 vulkanen die van hieruit te zien zouden zijn, missen we allemaal. We besluiten eerst wat te eten in de cafetaria, waarna we toch nog een kort rondje lopen in de druilerige regen.

Tegen vier uur gaan we weer naar beneden, nemen een taxi naar het hotel, waar ik wat tijd besteed aan een Blauwkeelsaffierkolibrie, die regelmatig de feeder bezoekt die in de tuin hangt. Het lukt me een paar plaatjes ervan te schieten, ondanks het feit dat hij behoorlijk verscholen zit tussen de takken. We drinken nog wat op hetzelfde terrasje als gisteren en gaan in de avond met de groep Ecuadoriaans eten in een restaurant aan het plein. Het eten vonden we niet echt bijzonder, maar gezellig was het wel.