Woensdag 28 december 2005. Tegen zes uur worden we gewekt. Het weer is prachtig en de zon komt net boven de horizon. Onze huisjes liggen aan de buitenzijde van het terrein en bieden een mooie blik op de uitgestrekte grasvlakte ervoor. De Kilimanjaro, net om de hoek, laat de vergletscherde Uhuru-top in volle glorie uit de wolken verschijnen.

Als we buiten komen zien we dat de zon nog niet aan de einder is verschenen. Net achter het hek graast een aantal Buffels. Nog voordat we na het ontbijt door het hek van de lodge rijden, komen we een grote groep Bavianen tegen.

De gamedrive levert direct al leuke waarnemingen op. We zien een Sacred Ibis, Heilige Ibis, een Thomson's Gazelle en een paartje African Fish-Eagle, die in het Nederlands gek genoeg Afrikaanse Zeearend heet

Een mooie soort om bij teschrijven vind ik de White-browed Cougal. De Cougal is van een familie vogels waar ik er nog geen van gezien heb.

We rijden door het vlakke Amboseli. In de verte doemt de Kilimanjaro op , deels bedekt door wolken.

Een mooi paartje trappen zijn het mannetje en het vrouwtje Hartlaub's Bustard .

We rijden langs een plas waar de Nijlpaarden hun domicilie hebben. We zien alleen een deel van hun koppen .

Doordat Amboseli erg vlak is en er weinig bomen zijn, zie je gemakkelijk wild en vogels zoals deze Black-Headed Heron en de Grey Crowned Crane of Kraankraanvogel.

Een van de mooiste vogels die ik zie is wel de Pangani Longclaw, maar ook de Yellow-necked Spurfowl is voor mij een nieuwe en leuke soort.

We hebben ook nog een confrontatie met een Zwarte Mamba. Het is weliswaar een vrij klein exemplaar , maar hij bijt gemeen naar de banden van ons busje. Gelukkig zitten we binnen veilig voor het gevaarlijke gif van deze gevreesde slang.

"Blik in het paradijs", zo zou ik het tafereel kunnen noemen dat we vanuit het busje zien. We kijken vanaf 1100 meter hoogte naar de machtige bergreus die Kilimanjaro heet. Die meet 5895 meter, dus flink hoger.

Op de vlakte komen we groepjes olifanten tegen. De geweldige dieren vallen in het niet tegen de achtergrond van de Kilimanjaro.

Hier en daar in Amboseli zijn ook boomgroepen, zoals hier een aantal verspreide acacia's. Op de onderste foto zien we links nog een Grant Gazalle. Iets wat we pas thuis opmerken.

WE keren terug naar de gezellige Ol Tukai Lodge, waar we eerst even relaxen rondom onze huisjes.

In een stekelige acaciaboom zit een Grey-headed Kingfisher, die zich even later op een paaltje laat zien. Een Lesser-striped Swallow is weer een nieuwe soort voor mij.

Een hele leuke soort die net buiten het hek zit is een Klaas' Cuckoo. Op het hek, een Sand Martin en een Barn Swallow.

Na de lunch gaan we ons bij het zwembad vermaken. Het is werkelijk DECADENT! Heerlijke ligstoelen, lekker warm, een mooi zwembad om in af te koelen en al luierend komen er allerlei vogels in beeld. En niet te vergeten de lekker koele drankjes die je kan bestellen.

Op de feeder bij het zwembad zitten Speke's Weavers en African Mourning Doves, die ik weer bij kan schrijven op het lijstje.

Een soort die ik eerder zag, maar nog niet lekker kon foograferen is de Little Bee-eater, een van de bijenetersoorten die hier voorkomen. Een overvliegende Black-chested Snake-Eagle en een Bateleur staan niet op de foto, maar komen wel op mijn lijst.

Dan is het weer tijd voor een gamedrive. Erik en ik matchen perfect qua kleding, maar onze petten staan niet in dezelfde richting op ons hoofd. We starten al direct met een Olifant, die een honderd meter buiten het hek voorbij komt. We tellen er die middag op een zeker moment wel 70, dus een zeldzaamheid is dit mooie beest hier zeker niet.

Nog maar net op weg komen we een van de vele groepjes Olifanten tegen. Vooral de enorme stier maakt indruk en niet alleen door zijn postuur. Dit groepje komt net uit het moeras. Dat is nog te zien aan de donkere onderzijde van het lichaam.

Volgende vogelsoort op de lijst is de reusachtig grote Goliath Heron.

We bezoeken een uitzichtpunt op een heuvel bij het Enkongu Narok Swamp. Hier zien we meerdere Olifanten, maar ook veel Cattle Egrets (Koereigers) en ook een Squacco Heron (Ralreiger).

Heb je aan de ene kant het uitgestrekte en nauwelijks geaccidenteerde Amboseli NP, aan de andere einder gloren de eerste uitlopers van de enorme Kilimanjaro, die wazig in het late namiddagzonnetje de contouren laten zien.

Stephen hoort via de radio over een Leeuw die in de buurt schijnt te zijn. Hij geeft gas en dan wordt het een soort rodeo, waarbij het lijkt of we alle busjes die we tegenkomen in de tegengestelde richting rijden en we bijna een spiegel verliezen bij een near-miss. We zien gelukkig wel de leeuw, die met een koninklijke blik het tafereel gadeslaat. Dan daalt de zon snel achter de horizon en rijden we terug naar de Ol Tukai Lodge voor de laatste overnachting. Amboseli laat bij ons een onvergetelije indruk achter. Morgen gaan we naar Tsavo West, onze laatste bestemming.