CYPRUS 26 april - 3 mei 2002

Pas nu konden we zien hoe de omgeving er uit zag. We keken vanaf het balkon uit over de Middellandse Zee. Meteen vielen ook de bonte kraaien op, die overal op Cyprus te zien zijn. Hoewel Limassol een grote havenstad bleek te zijn, was de hotelwijk waar we zaten aan de uiterste rand gelegen en hadden we niet het idee in de stad te zitten. Na een lekker ontbijtbuffet in het hotel, dat voornamelijk met Engelsen was gevuld, gingen we de omgeving verkennen. In Cyprus wordt, zoals reeds eerder werd vermeld, links gereden. Ondanks, maar wellicht dankzij de drukte wende het snel.

Eerst naar de Marina gereden. Het was lekker helder en zonnig weer en de thermometer wees ruim boven de 20° aan. De jachthaven zelf mocht je niet betreden, maar we konden wel de omgeving bekijken. Het viel ons op dat het strand niet overal even schoon was. Het water was nog te koud om te zwemmen en ook de frisse noordenwind weerhield velen ervan op het strand te gaan liggen, zodat het er allemaal nogal leeg uit zag. We hebben wat folders opgehaald voor een snorkeltochtje, die we later die week wilden maken. Uiteindelijk kwam er niets van toen we ons realiseerden dat het water toch wel erg koud was.
Toen door Limassol naar het westen gereden, waarbij we de kustweg volgden. We kregen een goede indruk van deze industrie- en havenstad, waar ook de toerist aan zijn trekken kan komen. Aan de westzijde van Limassol liggen de havens en het zoutmeer van Akrotiri. Vooral het zoutmeer en zijn omgeving interesseerde mij wel, omdat het ideaal voor vogels leek te zijn. Bij het eerste plasje scoorden we: oeverloper, kleine plevier, kemphaan, bosruiter en Temmincks strandloper.

Rond 13.00 uur reden we weer terug naar ons appartement om daarna te gaan zwemmen bij het zwembad van het hotel. Eerst nog even wezen eten bij Peter’s Taverne. Een restaurant direct naast het hotel waar we deze week vijfmaal hebben gegeten. Het was er gezellig, het eten (wel een beetje fastfood, maar leuk opgemaakt) was goed en betaalbaar.

Bij het zwembad was het bijzonder aangenaam. Lekkere temperatuur en door de droge lucht geen last van zweten. Het water was wat aan de koude kant, maar je friste er heerlijk van op.
Het diner in het hotel was goed, hoewel het niet kon concurreren met hotels in de Alpenlanden, waar we meer ervaring mee hebben. Na afloop in het appartement gejokerd en daarna de bedden opgezocht. De herrie was zeker niet minder, maar het begon te wennen, dus we sliepen beter.

Op maandag wilden Gina en Caroline doen waarvoor ze voornamelijk gekomen waren: lekker zonnen bij het zwembad. Ik wilde liever vogels kijken en Erik ging met me mee. We kwamen in de ochtendspits in Limassol en toen we eenmaal een keer verkeerd reden, bleven we rondjes rijden in het drukke verkeer. Uiteindelijk vonden we toch de weg naar de haven en kwamen zo bij het Akrotirimeer.

Om diverse redenen had ik mijn telescoop thuis gelaten, maar dit wreekte zich wel. Op de uitgestrekte vlakte van het zoutmeer had ik het ding graag willen gebruiken. Leuke soorten van deze ochtend:
Aziatische steenpatrijs, blauwe kiekendief, scharrelaar, vorkstaartplevier, geelpootmeeuw, kuifleeuwerik, roodstuitzwaluw, Cyprus tapuit, sperwergrasmus, Cyprus grasmus en Cetti’s zanger.

Zeker zo leuk, ook vliegend - maar niet van het type vogel, was het stuntteam van de Red Arrows- het stuntteam van de Royal Air Force, die op dat moment op de Britse basis gestationeerd was. Een luid gebrul van vliegtuigmotoren maakte ons erop attent dat er wat te gebeuren stond toen we in de buurt van de basis wat bosjes afzochten. Plotseling stegen negen vliegtuigen achter ons op, draaiden een rondje, zodat ze goed gefotografeerd konden worden en begonnen met hun stunts. Zonder dat we hoefden te betalen kregen we een complete vliegshow voorgeschoteld. De middag brachten we met z’n vieren door aan het zwembad, nadat we bij Peter’s Tavern weer uitstekend gegeten hadden.

Koninginnedag op Cyprus wordt toch heel anders gevierd dan in Nederland. Geen vlaggen, geen aubade, geen oud-Hollandse spelen en ook geen oranjetompoezen. Wij besloten er ook maar een gewone dag van te maken. We vertrokken zo rond 9.00 uur in westelijke richting. Bij Paphos naar het noorden afgebogen richting Polis en vandaar weer westelijk langs de kust langs Lachi naar de Baden van Aphrodite.

Tegenover de parkeerplaats was een restaurant. Erg verleidelijk natuurlijk en we besloten dan ook eerst koffie te gaan drinken. Vanaf het terras hadden we een prachtig uitzicht op de baai van Chrysochou en de Middellandse Zee. Vandaar was het slechts een paar minuten lopen naar het bad, waar Aphrodite volgens de legende met haar minnaars aan het stoeien was geweest. Het moet een krappe bedoening zijn geweest en erg nat zullen ze niet geworden zijn, want het was een verrekt klein badje. Maar goed, de weg erheen was mooi aangelegd.

Het pad deed de twijfelachtige faam van de Cypriotische jagers eer aan. Gezien het enorme aantal lege hulzen was het een wonder dat er nog vogels voor kwamen. Na de top van de berg daalden we af. We hadden daarbij een prachtig uitzicht op zee. Het was al met al zo’n drie uur lopen en we lieten na afloop ons het eten goed smaken. Niet iedereen had kip, maar degenen die hiervoor kozen hadden er geen spijt van. Na het eten de trap naast het restaurant afgedaald naar het kiezelstrand. Het glasheldere water, de zo goed als wolkenloze lucht en de heerlijke temperatuur deden ons goed. Cyprus beviel ons uitstekend. Op de terugweg nog even wat inkopen gedaan in Lachi en toen weer de twee uur durende thuisreis begonnen.

Het was wederom prachtig weer. We hadden besloten deze dag voor een groot deel aan het zwembad door te brengen. Het viel ons op dat we, ondanks het aangename weer, nauwelijks last hadden van zweten. We hielden het dan ook goed uit zo langs het randje van het bad. Het water van het zwembad was nog redelijk fris. Toch maakten we regelmatig een duik in het heldere water. Met de Middellandse Zee op de achtergrond hielden we het gemakkelijk een dag vol. Het was trouwens wel opvallend dat het op zee erg rustig was. Sporadisch kwam er een schip voorbij en vogels waren er nauwelijks of niet te zien. Een enkele geelpootmeeuw waarde boven de golven rond, maar even vaak was de zee desolaat. Peter’s Tavern mocht zich ook deze dag weer verheugen op een bezoek van ons en we lieten ons het eten weer goed smaken.

Na een uurtje wat rondgekeken te hebben zijn we weer in de auto gestapt en richting het Troödosgebergte gereden. Ons doel was het dorpje Omodos, dat bekend staat om zijn kantklostraditie. We kwamen rond half zes in het dorp aan. Veel winkeltjes waren net aan het sluiten en er waren niet veel toeristen meer. We hebben op ons gemak de nauwe straatjes verkend en Caroline heeft een leuk tasje van spijkerstof - alvast voor haar verjaardag - kunnen kopen. Onderweg zag Erik nog een vogel die op een papagaai leek. Helaas heb ik hem niet kunnen zien, maar wellicht was het een kuifkoekoek, maar dat zal altijd onbekend blijven. 's Avonds gekaart in het appartement.

De laatste hele dag van onze vakantie op Cyprus alweer. We besloten om naar Lárnaka te rijden en hier een moskee te bezichtigen en daarna in Lárnaka op het strand te gaan liggen. De moskee hadden we al snel gevonden. De moskee bevond zich aan de rand van een meer waar weinig vogels te zien waren, maar wel een aantal bonte strandlopers en wat flamingo’s. Aan de poort van de moskee zat een wat oudere Cypriotische man op een platte kar suikernoten te verkopen. Zijn niet aflatende babbel haalde ons over een zakje te kopen voor 4£, ruim € 7,00 dus. Nou ja, had die man ook een goede dag. We kregen een rondleiding door de moskee, tegen betaling uiteraard en stonden na een goed kwartier weer buiten.

We zijn daarna naar het strand van Lárnaka gereden, maar afgezien van de nogal frisse wind, vonden we het verre van aantrekkelijk om ons op het smoezelige strand neer te vlijen. We besloten toen binnendoor maar richting Limassol te rijden. We hebben nog wat pogingen gedaan om wat vogels in de kijker te krijgen, maar toen dat ook niet wilde lukken zijn we teruggegaan naar ons appartement en hebben onze zwemspullen aangedaan. Om drie uur ging het bewolken en niet lang daarna begon het te regenen. Om vijf uur was het weer stralend weer en ik besloot toen de berg achter het appartement nog een keer te bezoeken. Naast de gebruikelijke rode patrijzen, Cyprus grasmussen, kuifleeuweriken en graszangers was er een prachtig exemplaar roodkopklauwier aanwezig, welke zich van een paar meter afstand goed liet bekijken.

’s Avonds hebben we vast het een en ander ingepakt en verder wat gelezen.