Op woensdag 8 augustus laten we Ifaty achter ons en vliegen vanaf Toliara naar de hoofdstad Antananarivo, waar we op donderdag 9 augustus nog een klein bezoekje brengen aan de Rova en de binnenstad. Het is geen hele mooie stad, maar het bezoek aan de Rova is toch wel leuk en we wandelen van de heuvel waarop de Rova ligt in een kleine drie kwartier weer terug naar het hotel. Onderweg hebben we een mooi uitzicht over de stad. |
We vinden het jammer Ifaty al weer te moeten verlaten. We laten ons het laatste ontbijt prima smaken en pakken na afloop de laatste spullen in de koffers |
Op de valreep kunnen we nog een prachtige foto van een Madagascar Giant Swallotail maken, een van de endemische vlinders van Madagascar. |
We worden met een paar auto's naar het vliegveld van Toliara gebracht waar even na aankomst een propellervliegtuig landt dat ons in een klein uurtje naar de hoofdstad Antananarivo vliegt. |
We zijn halverwege de middag al weer in hotel Belverdere, waar we onze reis naar Madagaskar ook begonnen. Onderweg gaan we nog langs de dijk, een plek met allemaal souvenirswinkels, waar we slagen om voor Caroline, Sytse, Erik en Daphne wat souvenirs te kopen. Eenmaal in het hotel lezen we wat in het zonnetje op het terras, nemen een drankje erbij en doen het verder rustig aan. Tijdens het diner bestel ik, net als op de heenweg een steak met groene pepers, die net zo lekker smaakt als de eerste keer. We liggen op tijd op bed, maar lezen tot rond elf uur de slaap ons overmand. |
We staan op tijd op en genieten van een heerlijk ontbijt, Het Belverdere hotel is een prima plek om te verblijven. De kamers zijn niet al te groot, maar wel oké en het eten is er uitstekend. |
We houden een taxi aan, het is een van de vele auto's van het merk en type Renault 4 die ons naar het hooggelegen paleis brengt, maar niet na eerst anderhalve liter te hebben getankt. |
Bij het paleis aangekomen, blijkt dat we naast de entree ook verplicht een gids moeten nemen. Niemand heeft daar zin in, ook al gezien het feit dat we de meeste ariary’s al hebben opgemaakt. Als we met de gehele groep dreigen te vertrekken is de gids ineens niet meer nodig en kunnen we voor 10000 ariary alsnog het terrein rond het paleis op. |
We hebben er in alle richtingen een mooi uitzicht op de stad, maken wat foto’s van het paleis dat aan de buitenkant gerenoveerd is en van de directe omgeving en genieten van het stralende zonnetje. |
Deze oude citroën staat te koop. Deze heeft nog wel een opknapbeurtje nodig voordat hij weer de weg op kan. |
De terugweg doen we te voet en we dalen af langs een bochtige weg, zodat we toch nog iets van deze grote stad zien. Onderweg kopen we nog wat water en nog wat snoepjes en snacks. We eindigen in een drukke straat met marktkraampjes, waar even later iemand van de groep bijna beroofd wordt van haar ketting. |
Nog voor de lunch zijn we weer terug in het hotel. We bestellen aardappelsoep en wat patat dat ons goed smaakt. De koffers worden bovenop de bus vastgesjord en dan is het tijd om Madagaskar voorgoed te verlaten. |
De rit naar het op slechts 11 kilometer afstand gelegen vliegveld neemt twee uur in beslag. Het verkeer staat op de toegangsweg naar de stad al helemaal vast en als we door de stad rijden, kunnen we op ons gemak een blik werpen op de chaos die de stad lijkt te overheersen. Overal mensen, overal stalletjes met etenswaar en allerhande koopwaar. De koopwaar ziet er veelal tweedehands uit, maar blijkbaar is daar een markt voor. Tweedehands banden met versleten loopvlak krijgen een aantrekkelijk zwart vernisje, waardoor ze weer een tijdje mee lijken te kunnen. Verder worden er veel auto-onderdelen te koop aangeboden en ook schoenen en kleding ontbreken natuurlijk niet. Om drie uur komen we op het vliegveld aan en dat is nog ruim op tijd om het vliegtuig te halen. In anderhalf uur brengt Air Mauritius ons naar het gelijknamige eiland waar het laatste deel van deze avontuurlijke reis zal eindigen. |
Het was een hele bijzondere reis die veel indrukken op ons achter gelaten hebben. De veelal vriendelijke, maar erg arme bevolking heeft het zwaar en niets lijkt erop dat het snel zal verbeteren. Het overwegend agrarische land heeft wat mijnbouw, maar dat is vaak in buitenlandse handen en de bevolkingsaanwas is de laatste jaren groter dan de economische groei. De helft van de bevolking is jonger dan 20 en dat is overal goed te zien. Omdat er vrijwel alleen met hout gekookt wordt en hout ook wordt gebruikt voor allerlei andere zaken is de ontbossing schrikbarend. Hele gebieden zijn vrijwel ontdaan van bomen en dat geeft weer ecologische problemen. Madagaskar als reisdoel heeft ons niet teleurgesteld. Het is heel bijzonder en wie houdt van flora en fauna, die komt in dit land meer dan aan zijn trekken. Na deze reis hebben we nog een aantal dagen op Mauritius doorgebracht waarvan later het verslag volgt. |
< vorige pagina | startpagina Madagaskar