Maandag 8 augustus. De laatste dag op het vasteland brengen we door in Guayaquil, de grootste stad van Ecuador. Hoewel de stad bekend staat om zijn criminaliteit, hebben we hier niets van gemerkt. We bezoeken het stadspark met de landleguanen, struinen over de boulevard, beklimmen de vuurtoren en eten 's avonds in het restaurant van het vijfsterrenhotel. Na een heerlijke nachtrust maken we ons op voor het avontuur op de Galapagoseilanden.

We beëindigen de rondreis vandaag in Guayaquil. We vertrekken om kwart voor acht uit Cuenca en rijden door het nationale park El Cajas, waar we gisteren hebben gewandeld. We passeren de waterscheiding op 4100 meter in de mist en beginnen aan de afdaling naar de kust. Onderweg wordt het weer steeds beter en stoppen we een paar keer om de benen te strekken, zoals hier langs de weg bij een boerderij.

De twee biggetjes kijken ons nieuwsgierig aan, terwijl de haan als een echte maestro vanaf zijn stok zijn gebied overziet. In een land als Ecuador, waar vlees elke dag op het menu staat, zijn ze hun levens niet zeker.

De tweede stop is bij een restaurant. In de verte liggen de toppen, die we net passeerden en is de wolkenband te zien, die zorgden voor de mist waarin we reden.

Gina hoort een groot geraas en binnengekomen zien we in de glazen wand een opening, waar zowel het glas als de sponning ontbreekt.

Wim blijkt het raam te hebben geopend, alleen iets te ver. De ruit valt eruit met sponning en al en valt in honderd stukken uiteen in de tuin. "Ondeugdelijk materiaal", was zijn enige commentaar!

Na afloop van de koffiestop maken we van de gelegenheid gebruik een groepsfoto te maken. Het heeft even wat voeten in de aarde en we hebben last van tegenlicht, maar uiteindelijk maken we een paar foto 's. Ik heb hier al gelijk plezier van mijn nieuwe panamahoed.

We naderen Guayaquil en het landschap verandert totaal. Het wordt vlakker, de heuvels trekken zich terug op de achtergrond en we zien rijstvelden langs de weg. Tegelijkertijd zien we opeens ook veel meer vogels. Niet dat ik er al rijdende weg veel van kan maken, maar dat ze er zijn is al een ding.

We stoppen vlak voor Guayaquil langs de kant van de weg bij een moerasachtig gebied. Hier loopt een overvloed aan grote en kleine zilverreigers, rode lepelaars, fluiteenden, ibissen, jacana 's en veel buizerds.

Ons hotel ligt direct aan het Parque Bolivar waar landleguanen het park zijn blijven bevolken ondanks het feit dat Guayaquil enorm groot en bebouwd is geworden. De leguanen zijn niet schuw en we kunnen dus een paar leuke plaatjes maken.

De snelle expansie van Guayaquil bracht veel armoe en criminaliteit voort. Met het project Malecon 2000 werd een nieuw winkelcentrum en een moderne, bijna 3 kilometer lange boulevard met culturele activiteiten gerealiseerd. Dit geeft een boost aan het toerisme en de sfeer in de stad wordt erdoor verbeterd. Wij wandelen dan ook heerlijk in het zonnetje langs de Moorse toren richting Las Peñas, één van de schaarse wijken die de vele branden die er ooit in Guayaquil woedden heeft overleeft.

Het is heerlijk warm en zonnig op de boulevard, dus we genieten ervan. Ik had me geen voorstelling van de stad gemaakt, maar dit deel is leuk. Aan het einde ligt de wijk Las Peñas.

De wijk Las Peñas wordt goed beveiligd. Overal lopen bewakers met geweren rond. Misschien niet altijd even leuk, maar het geeft een goed gevoel aan ons. De vuurtoren ligt er zonovergoten bij. Het uitzicht is er leuk en er zijn ook nog diverse vogels te zien.

We brengen een groot deel van de middag door op de boulevard. 's Avonds eten we met Annemiek en Henny in het restuarant van het hotel. Het is er vrij chique, je mag er niet met korte broek aan tafel, en het eten is echt fantastisch. Na afloop maken we ons op voor de volgende etappe, de Galapagoseilanden. Nog één nachtje slapen!