Vlinders, libellen en ander gespuis
|
Een geluk bij een ongeluk |
|
De Beekoeverlibel was één van de nieuwe soorten voor mij op deze dag. |
|
Ik had het Plateaux nog nooit bezocht. Het gebied onder Valkenswaard, dat grenst aan België, is bekend om zijn libellen en vlinders. Na een gezellige rit van zo'n vijf kwartier met Dave en Ton voorin en Sander, Gerrit en ik knus opeengepakt achterin, bereikten we de parkeerplaats. Hier scoorden we gelijk een tweetal Grauwe Vliegenvangers. Een soort die ik dit jaar nog niet had gezien. We pakten eerst een kopje koffie met een traditionele stroopwafel erbij en trokken het gebied binnen. |
|
Het vrouwtje Bruinrode Heidelibel was één van de eerste soorten die we tegen kwamen. |
|
Het gebied bestaat uit bos en heide met vennen en beken. Erg gevarieerd terrein dus. |
|
Bont Zandoogje (boven) en Oranje Zandoogje (onder) |
|
Ik keek wel vaker naar libellen, maar sinds een jaar of wat krijgt het steeds meer mijn interesse. Omdat de andere reisgenoten er meer vanaf weten, kon ik er veel van opsteken deze dag en ik scoorde dan ook meerder nieuwe soorten, zoals o.a. de Winterjuffer (linksonder) en de Koraaljuffer (rechtsonder), waarvan hieronder de bewijsplaatjes. | |
Een andere nieuwe juffer voor mij was de Blauwe Breedscheenjuffer. De verbrede schenen zijn goed te zien op de foto. | |
Het was een fraaie dag met zonnig, warm weer. Het maakte wel een beetje loom, maar er was genoeg te zien en dat maakte alles goed. Een Wespendief liet zich nog fraai bekijken. Een soort die je bij ons in het westen minder vaak ziet. De Zwarte Heidelibel was er in verschillende kleurvariaties. Van een hele zwarte had ik slechts één vage foto, dus daarom maar een gele - nog niet uitgekleurde - variant. | |
De drie gele vlekjes op het borststuk zijn een goed kenmerk van de Zwarte Heidelibel liet ik me vertellen. |
|
Eén van de mooiste libellen vond ik wel de Bandheidelibel. |
|
Het aantal vlindersoorten leek kleiner dan dat van de libellen. Het hooibeestje was echter goed vertegenwoordigd. | |
De kleine juffers waren lastiger te fotograferen bleek thuis, toen ik de resultaten bekeek. Deze Tengere Pantserjuffer was nog één van de betere.
In de schijnbaar pas aangelegde nieuwe vennetjes overheersten de oeverlibellen, terwijl ook sprinkhanen en krekels in de vegetatie ruim waren vertegenwoordigd. |
|
Linksboven een vrouwtje van de oeverlibel. Onder een fraai exemplaar mannetje. |
|
Ter vergelijking hieronder een Beekoeverlibel, deze keer van de zijkant gefotografeerd. |
|
De erg gevarieerde flora en fauna bleef boeien tot het eind. |
|
Sommige dieren hebben onverwacht mooie kleuren zoals de Zuringspanner onder. |
|
Op de terugweg kwamen we nog een mannetje Bruinrode heidelibel tegen. |
|
De allermooiste vond ik toch wel de weidebeekjuffer, waarvan we er meerdere zagen. |
|
En omdat hij zo mooi is, nog maar een exemplaar. |
|
Niet alles heb ik kunnen fotograferen helaas. Zo kreeg ik bijvoorbeeld de Grote Keizerlibel, de Metaalglanslibel en de Blauwe glazenmaker niet voor de lens. Hetzelfde gold voor de Koninginnepage. De Eikenpage, de Watersnuffel en het Lantaarntje stonden er wel op, maar in een lage kwaliteit, dus die zal ik iedereen besparen. Met dit warme weer was de keuze voor het kijken naar libellen, vlinders en al het andere gespuis een prima alternatief voor het vogelskijken. Kortom: voor herhaling vatbaar! |