Corsica

We gaan - om de meeste hitte voor te zijn - op tijd weg naar Castella d'Arraghju, een overblijfsel van een Torreaanse vesting van 3000 jaar oud. De vindplaats is vlakbij ons park en onderaan de weg nemen we even een foto van onze "huisberg" en zien gelijk een bosje met kurkeiken, waarnaar Gina al eerder op zoek was. Ook twee zuidelijke heidelibellen en een roodkopklauwier zijn in de buurt. Dit is ook het gebiedje waar 's avonds steeds een dwergooruil al roepend aan het foerageren is.

We hebben de parkeerplaats en het best wel steile pad naar de vesting snel gevonden en beginnen aan de 30 minuten durende klim. De zon brandt al ongenadig op onze hoofden en de fles water is niet overbodig en wordt veelvuldig aangesproken. Ik dacht dat mijn conditie in orde was, maar in deze hitte ...!

Flink bezweten kom ik boven. Van de vesting zijn alleen nog een aantal dikke muren over en enkele loodzware dekstenen die de ingangen overdekken. De oude vesting kijkt uit over de baai van Porto Vecchio en de omgeving.

Het pad naar beneden nemen, kost ons ongeveer 20 minuten en veel minder zweet. Onderaan het pad drinken we citroensap op het terras van een klein café.

We halen Sytse en Caroline op en vertrekken richting strand. Na enig zoeken belanden we op het strand van San Cirprianu (St.- Cyprien). We kunnen de auto bijna op het strand parkeren en we installeren ons langs de waterkant. Af en toe zijn we zelfs actief met een rugbybal en ik ga ook nog met mijn zwembril "snorkelen". Veel is er echter niet te zien in het helderblauwe water, slechts een enkel visje zwemt over de bodem.

Als we van het strand gaan, eten we in een strandtentje. Gina en ik bestellen een sandwich met patat. Seillant detail: de patat zit samen met de ham tussen het stokbrood; apart, maar gelukkig wel lekker. 's Avonds wordt er nog getafeltennist en gelezen en dan zit onze laatste gehele dag in Porto Vecchio er al weer op.