3 oktober 2010 -
Falsterbo-Nabben en Fyledalen
Nabben - Falsterbo
Na een prima nachtrust gaat de wekker op de gebruikelijke tijd en gaan we in de gebruikelijke volgorde onder de douche. Het is vandaag gelukkig weer zonnig, maar er staat nog steeds een harde wind. We rijden na het ontbijt eerst naar Nabben, waar al veel vogelaars aanwezig zijn. Het is een komen en gaan van groepen Sijzen, Pimpelmezen, Vinken en Kepen, terwijl langs de kustlijn grote groepen eenden langsvliegen. Het is fantastisch daar tussen te kunnen staan. Een niet aflatende stroom zangvogels probeert de oversteek te maken. Een aantal malen vliegen ook Kruisbekken over; leuke krenten in de pap! |
Er zijn niet veel roofvogels in de buurt, maar een Sperwer probeert zijn geluk tussen de honderden zangvogels en uiteindelijk zien we dat hij er eentje vangt en in een bosje verdwijnt. Hij verbergt zich goed en we krijgen hem niet op de gevoelige plaat. Een Knobbelzwaan heeft van een Sperwer niets te vrezen, dus die vervolgt gewoon zijn weg. |
De gids van een groep Engelsen blijkt Zweeds te praten en connecties te hebben met het vogelstation. Hij haalt diverse malen een ringvangst op, vertelt er enthousiast over, terwijl hij de vogels in de hand houdt, alvorens ze weer los te laten. Wij maken er dankbaar gebruik van door op ons gemak de vogels te fotograferen. Een Goudhaan, een Zanglijster en een Zwartkop passeren de revue, voordat ze weer het luchtruim mogen kiezen. |
Als toetje krijgen we twee witkopstaartmezen, echte schatjes, die zich gewillig laten fotograferen. |
We besluiten wat te eten bij de heide zodat we daar eventuele trek kunnen volgen. Zoals we al verwachten is daar niemand vanwege de wind en we eten ons brood op, nemen een bak koffie en besluiten langs de kustweg richting Fyledalen te rijden. Dit dal staat nog net op onze kaart en is aantrekkelijk voor grote roofvogels, ook de Schreeuwarend is er wel waargenomen. We rijden oostwaarts en proberen onderweg het een en ander te spotten. eerst zien we een aantal Rode Wouwen boven een gemaaid veldje, maar dat levert alleen silhouetten op. Een eindje verderop komen ze wat dichterbij, maar het blijft behelpen. |
Eenmaal in Fyledalen aangekomen rijden we wat rond. We nemen een onverharde weg en genieten van de rust. De weg leidt langs een aantal afgelegen boerderijen, maar levert verder niet veel op. Even voorbij een groeve parkeren we de auto en scoren al Staartmezen voordat we goed en wel uitgestapt zijn. Direct daarna laat een Boomklever zich horen. Er blijken er twee te zitten in de bomen boven een veldje waar Sijzen zich tegoed doen aan allerlei zaden. |
De Boomklevers laten zich door Gerrit - die de vogelgeluiden op zijn telefoon heeft - goed lokken en laten zich ook nog door ons fotograferen. Roofvogels, anders dan een enkele Rode Wouw en wat Buizerds laten zich niet zien, dus we verlaten de vallei en bezoeken nog een tweetal meren in de buurt. |
Het eerste meer dat we bezoeken na Fyledalen is het Vombsjön. Er is aan de westkant van het meer een houten uitkijkpost gebouwd. We parkeren de auto ernaast en beklimmen de toren. Als we oostwaarts kijken dan zien we een leeg meer met surfers erop, die zich op hun dunne plank uitleven in de harde wind. Naar het westen kijken we op een vredig tafereel met koeien en paarden. Een Zweed maakt ons opmerkzaam op een paar reeën in de verte. Eén van de weinige keren dat we door een Zweed worden aangesproken overigens
|
We rijden door naar het Krankesjön. Dit meer heeft in de zuidoosthoek een prachtige hoge uitkijktoren - die we met enige moeite vinden - en vanwaar je zowel overdekt als in de open lucht het gebied kan overzien.
|
We kunnen hier nog enkele soorten toevoegen aan het lijstje en niet de minste. We horen en zien deels Baardmannetjes, een aantal Dodaars zwemmen op het meer en een Kleine Bonte Specht vlieg voorlangs de toren. Een tweetal Blauwe Kieken zijn weliswaar niet nieuw voor de lijst, maar zorgen toch even voor opwinding. Zijn het soms Step..., nee duidelijk niet, maar toch voelen we even die spanning! Het licht wordt inmiddels al behoorlijk slecht, mede door de dichttrekkende lucht. Rond vijf uur houden we het voor gezien en rijden met een tevreden gevoel huiswaarts. |
We bereiken rond zes uur het Pensionat in Maglarp. Als we naar buiten stappen om traditiegetrouw in Hollviken bij de Chinees te gaan eten is de avondlucht mooi blauw en oranje gekleurd. Een mooie afsluiting van een onverwacht tripje dat me bij zal blijven als uiterst gezellig en vogelrijk. Voor herhaling vatbaar zal ik maar zeggen!.
De andere morgen vinden we de hond in de pot bij het ontbijt, want men is vergeten brood neer te zetten. Met wat casinobrood van de vorige dag en een paar stukken knäckebröd, dat we wegspoelen met koffie, melk of thee gaan we al voor zevenen op weg terug naar Nederland, waar we na een enkel oponthoud om half zeven en 2700km verder op de teller arriveren.
|
Sverige, hej så länge
<< vorige | Home
|
|
