De middag van 1 oktober 2010 -
Zuidwest-Zweden, Bjorringsjön en Nasbyholm
Het Zuid-Zweedse platteland
Omdat de roofvogeltrek niet op gang komt, besluiten we 's middags de omgeving te gaan verkennen. Gelukkig hebben we thuis diverse tripreports gedownload, die voor ons een leiddraad zijn. Onderweg zien we op de akkers en de ernaast liggende suikerbieten verschillende gewone soorten als Ringmus, Witte Kwikstaart en Roek. |
We zien ook meerder keren reeën, rustend op de velden. We rijden vanuit Maglarp oostwaarts en proberen Anderslöv te bereiken zonder al te vaak op een doorgaande weg te komen. Dat lukt aardig en we zien regelmatig grote groepen Vinken en Kepen, die echter nogal schuw zijn. |
In deze omgeving is het Zweedse landschap licht golvend met weidse vergezichten. De heldere lucht doet de kleuren mooi uitkomen en de bewolking wisselt de zonnige periode af. Ideaal weer dus voor het maken van wat foto's. |
De boeren zijn druk doende op het land en de vogels maken daar dankbaar gebruik van. Een hele zwerm meeuwen doet zich tegoed achter een tractor, terwijl een Buizerd het van een afstandje bekijkt. |
Voorbij Anderslöv rijden we noordwaarts richting Börringesjön als opeens boven een veld, waar een boer het gras aan het verzamelen is, een aantal Rode Wouwen aan het fourageren zijn. Het is een spectaculair gezicht, waarbij een enkele wouw al draaiend, met zijn staart in de wind, recht over komt zetten, waarbij de fototoestellen klikklakkend het tafereel proberen vast te leggen.
|
Maar het wordt nog mooier. Plotseling duikt een enorme vogel op vanachter de bomen, waarop Dave direct "Steenarend" roept. De majestueuse vogel maakt wat rondjes en stort zich plotseling met een duikvlucht op een op de grond zittende Buizerd. Maar het blijkt - gelukkig voor de Buizerd - een schijnaanval te zijn.
|
| Het is een prachtig gezicht en het is zeker één van de hoogtepunten van de reis, zo niet het hoogtepunt. |
 |
Een overvliegende Buizerd is daarna niet meer zo bijzonder, maar toch proberen we er plaatjes van te maken.
De Steenarend is weer net zo snel verdwenen als hij gekomen was en ook de Rode Wouwen verlaten het veldje, waar de boer zijn buit binnen heeft blijkbaar, want ook hij rijdt zijn trekker van het land.
We proberen nog even het veldje van de andere zijde te benaderen, maar een Buizerd, de enige vogel die nog was gebleven, houdt het voor gezien als ik de auto stop. Het licht werkt van deze zijde ook niet mee, dus we rijden verder met op ons netvlies nog die prachtige Steenarend.
|
We vervolgen onze weg naar Börringsjön. Dit meer zou een plaats kunnen zijn waar we zeearenden kunnen spotten. We lopen in het lekkere zonnetje langs de boerderij naar het uitzichtspunt. Nog voor we het in het verslag vermelde bankje bereiken zet ik mijn scoop neer en bekijk de omgeving. Twee verre stippen trekken mijn aandacht en zodra ik ze in de kijker heb, is het mijn beurt te roepen. Het blijken twee Zeearenden te zijn, een juveniel en een prachtig volwassen exemplaar met witte staart. Helaas blijven ze ver van onze fotoapparatur verwijderd. Het bewijsplaatje dat ik maak, blijkt het publiceren niet waard.
|
Het wordt al wat later als we richting Näsbyholm rijden, gevolgd door een Nederlands stel uit Bussum, die we vandaag en ook gisteren al enkele keren hebben ontmoet. Onderweg zien we nog een tweede Steenarend, maar die is weer snel uit ons gezichtsveld verdwenen.
We stoppen bij een mooi laantje met bomen waar ik de naam niet van ken. Daarna zijn we al snel bij Näsbyholm, waar recent een nieuw wetland is gemaakt. We krijgen van het stel soep aangeboden, die er gretig in gaat, want de zon is inmiddels weg en het wordt behoorlijk fris. Dat belooft niet veel goeds voor morgen. We scoren hier nog wel een Havik en op het meertje zitten veel Grauwe Ganzen, Smienten, Tafel- en Kuifeenden en een enkele Fuut.
|
We houden het voor gezien, rijden pal zuidwaarts en nemen dan de kustweg in westelijke richting, waar we in de avondzon nog foto 's maken. We rijden langs de jeugdherberg waar we ons een beetje opknappen en omkleden. Omdat we niets anders onderweg hebben gezien om te eten gaan we voor de tweede maal naar de Chinees in Hollviken. Ik neem weer saté, maar nu de Saté Ayam in plaats van de Saté Babi. Die smaakt als het kan nog lekkerder.
Na afloop maken we het niet laat meer op de kamer. Wel bekijken we de foto 's en schrijf ik een verslagje als geheugensteun voor thuis. Het is nog vroeg voor mijn doen als ik mijn ogen sluit. |
<< vorige | Home | volgende >>
|
