Sliema

In het kader van het Leonardo da Vinciproject, dat de mobiliteit voor jongeren tussen de lidstaten van de Europese Unie wil bevorderen, kreeg ik de kans van 21 t/m 27 maart naar Malta te gaan. Yke Hoekstra van de afdeling Internationale Handel / Groothandel, Rob van der Kraan van de ICT-academie, Marco Molendijk van Marketing en Communicatie en Serge Vavier van Detailhandel waren mijn reisgenoten, allen namens het Albeda College. Het zoeken van mogelijkheden voor het plaatsen van stagiaires was het hoofddoel van deze trip of het uitbreiden ervan, want van IH/GH waren er al tweemaal stagiaires op Malta. We wilden contacten leggen met bedrijven en MCAST, een school voor beroepsonderwijs. Daarnaast wilden we meer te weten komen over het onderwijssysteem op Malta en het Malta Qualification Framework dat aansluiting geeft op de Europese variant ervan, het EQF, waaraan ook Nederland in 2012 moet voldoen.

We verbleven in Sliema, één van de aan de hoofdstad Valetta vastgegroeide buitensteden. Malta is erg dichtbevolkt en rondom Valetta is het één groot conglomeraat van aan elkaar gebouwde stadjes. Onze thuisbasis was het Victoriahotel, een viersterrenaccommodatie niet ver van de boulevard, waar we ieder een ruime kamer tot onze beschikking hadden.

We gebruikten in hotel Victoria alleen het ontbijt dat in buffetvorm aangeboden werd. Het was prima geregeld en voor elk wat wils. Maar omdat het hotel toch hoofdzakelijk met wat oudere bezoekers van vooral Duitse of Engelse komaf was gevuld en daaraan aangepast - redelijk ouderwets dus - was ingericht, kozen we ervoor het diner steeds buiten de deur te nuttigen. Dat had als bijkomend voordeel dat we niet steeds terug moesten vanuit Valetta naar Sliema voor het avondeten. Lopen naar Valetta was overigens te ver, maar de bus of het pontje was een prima en ook goedkoop alternatief.

Vanaf de ferry gezien is Sliema een aaneenschakeling van hoge bebouwing, waar diverse kranen aangeven dat de uitbreiding daarvan nog niet gestopt is. De boulevard is echter een aantrekkelijk plek om te verpozen.

Café Girgio aan de boulevard in Sliema werd steevast aangedaan voordat we weer terug gingen naar het hotel om te gaan slapen. Ze hadden er diverse soorten koffie en serveerden er allerlei zoete lekkernijen bij. Ik hield het bij de cappuccino, die verrukkelijk smaakte; de zoetigheden - hoewel verleidelijk - liet ik over aan mijn reisgenoten, die blijkbaar na de copieuze maaltijden wat meer ruimte over hadden in hun magen.