Het wordt zo langzamerhand ook een traditie om in de voorjaarsvakantie een drietal dagen weg te gaan. Met de jongens op wintersport vermaken wij ons met wandelen, fietsen en een dagje sauna. Onze keuze is dit keer gevallen op Hotel de Westerburcht in het centrum van Westerbork in Drenthe.

We vertrekken om 10.00 uur uit Ridderkerk en bereiken even na twaalf uur het bezoekerscentrum van het Dwingelderveld, het heidegebied rondom Dwingeloo. We waren hier jaren terug ook al een keer met de kinderen, maar gingen toen fietsen.

Op weg naar het bezoekerscentrum passeren we de routebordejs. Straks nemen we als eerste de rode route deze dag om erin te komen.

We nemen een bakje koffie en kijken wat rond in het bezoekerscentrum. Altijd leuk om even te struinen door de schappen met boeken en de natuurgerelateerde artikelen die te koop worden aangeboden.

Buiten staan een aantal markante jeneverbesstruiken, altijd groene struiken waar de steeek bekend om is.

We nemen de rode route zoals eerder gezegd. Deze route is maar 4,5 kilometer lang en voert voor een deel door open landschap, waar we een groepje Boomleeuwerikken tegenkomen.

Een ander deel gaat door het bos. In het bos is het rustig met vogels, maar we zien toch een aantal Kool- en Pimpelmezen, Staartmezen en Gaaien. Ook zien we regelmatig Buizerds, die steevast op de wieken gaan voordat we te dichtbij komen.

Het bos is nog kaal en een vreemdgevormde boom lijkt ons meewarig aan te kijken. Vrolijker staan de Krokussen erbij, die geven al kleur en kondigen het voorjaar aan.

Weinig activiteit rondom de boerderijen die we in het landschap tegenkomen. De wintertijd zal daar zeker mee te maken hebben. In een goed uur zijn we weer terug bij de auto en besluiten nog een route te lopen, maar dan aan de noordzijde van het Nationaal Park Dwingelderveld.

We rijden oostwaarts en gaan bij Spier de rijksweg over en rijden richting Lhee. We stoppen bij een parkeerplaats en besluiten daar de gele route te doen in de hoop uit te komen bij een jeneverbessenbosje.

Ook hier is het erg stil en slechts af en toe zien we een andere wandelaar. Ik hoor Kruisbekken overkomen, dus dat is meegenomen en een paar maal laat een Boomkruiper zijn typische liedje horen. Verder allerlei mezen, die al dan niet in een groepje de boomtoppen afstruinen.

In de schuur van Staatsbosbeheer, het onbemande informatiecentrum van Lhee, kunnen we een sanitaire stop maken en dan zijn we al dicht bij de auto. Daarna checken we in bij het hotel en lezen wat op de kamer. 's Avonds gaan we naar de Chinees aan de overkant en eten er een heerlijke Chinese Rijsttafel. De afsluiting met een kop cappuccino is echter minder geslaagd. Deze bakken pleur zijn "niet te pruimen" en ook de extra melk die we erbij vragen brengt geen verbetering in de smaak. Jammer!

Dan maar naar de kamer, waar we het programma Studiosport Winter volgen. Daarna vallen al snel mijn ogen dicht, terwijl Gina het nog lang volhoudt boven haar leesboek.

We slapen uit, nemen een douche en komen even negen uur aan voor het ontbijt. Er is van alles en met een croissant, een broodje en een krentenbol, die ik weg spoel met een glas jus 'd orange en een kop thee vul ik lekker mijn maag. Een gekookt eitje tot slot is ook geen straf.

Bij het arrangement van Actie-van-de-Dag hoorde voor 110 euro ook de fietshuur erbij. Prima fietsen overigens, echte Gazelles. Geen geld dus voor twee dagen weg, inclusief tweemaal ontbijt en eenmaal diner.

We kunnen kiezen voor twee ANWB-routes en kiezen de Orvelte-route. Orvelte is een museumdorp op 4 kilometer afstand van Westerbork. Het weer is grauw, maar het is droog en er staat niet al te veel wind.

In het dorp staan nog relekwieën uit vroeger dagen, die bijdragen om de oude sfeer op te roepen.

Er is een oude ambachtenspeeltuin (echter nog niet open) en er staan oude, maar vaak mooi gerestaureerde boerderijen, waarvan in één een bakkerij is gevestigd.

Ik heb nog lekker mijn muts op, zonder is net te fris. Sommige boerderijen hebben rieten versierselen langs de randen van het dak. Een oude koets is niet meer te gebruiken, maar doet dienst als blikvanger.

Dan gaat het verder oostwaarts tot aan Zweeloo en dan zuidwaarts naar Aalden. Bij de Jantina Hellingmolen zijn we even de route kwijt, maar na wat rond gereden te hebben komen we weer op de juiste weg en vervolgen die in westelijke richting. Vanaf nu hebben we de wind mee.

Even later passeren we een beeld dat me bekend voorkomt, maar ik kan het niet met naam benoemen. Misschien is het dan wel helemaal niet zo bekend.

Even voorbij het Mantingerveld, waarin mijn vader ooit nog een aandeel in had via Natuurmonumenten, stappen we van de fiets. Niet omdat we moe zijn of dat we een lekke band hebben, maar puur om de voeten weer wat warmer te krijgen. Het is dan wel geen echte winter, het blijft nog wel fris om te fietsen. Waarschijnlijk is dat ook de reden dat we geen andere fietsers tegenkomen.

Na 37 kilometer en bijna 3 uur fietsen bereiken we het hotel in Westerbork, waar we een lunch gaan gebruiken. Tijdens het wachten op de bestelling pakken we allebei een boek om even te ontspannen.

Gina neemt een broodje hamburger. Alleen al om de plakken kaas ziet het er voor mij niet aantrekkelijk uit, maar je kunt dit gerecht natuurlijk ook zonder deze gele plakken bestellen.

Ik bestel een broodje beenham met honing-mosterdsaus. In de veronderstelling dat één broodje misschien wat karig is, bestel ik een portie patat erbij. Zowel het broodje als het portie patat is echter mega-groot, dus na afloop kan ik er even tegen.
De middag besteden we met kijken naar de 10 kilometer schaatsen in Sochi. Verrassend genoeg wint Jorrit Bergsma en niet Sven Kramer, die met zilver genoegen moet nemen. Wij hadden het Sven wel gegund, maar Jorrit reed de race van zijn leven, dus wint hij verdiend. Het is in ieder geval erg spannend om naar te kijken.

Op dag 2 hebben we het diner dat inbegrepen is in het arrangement. We krijgen nadat we de drankjes hebben besteld een tweetal broodjes met kruidenbierboter. Niet slecht om mee te beginnen. Het voorafje is salade met eendenfilet. Het ziet er prima uit en het smaakt ook zo.

Het hoofdgerecht bestaat uit een stoofpotje voor Gina en slibtong voor mij. Het nagerecht bestaat uit chocolademousse, cake, slagroom en perenijs, werkelijk verrukkelijk. Na afloop kijken we op de eenvoudige, maar voor ons doel prima geschikte kamer naar Studio Sportwinter. Daarna lezen we wat en zoals meestal ben ik de eerste die door de slaap wordt overmand.

Woensdag is alweer de laatste dag van ons uitje, maar wel een lekker einde. We gaan vandaag naar sauna de Veluwse Bron. Na een heerlijk ontbijt rekenen we af bij de Westerburcht en rijden in een uurtje naar Emst. Net na half elf checken we in en genieten de hele dag van de saunamogelijkheden. Ik ben er de laatste jaren ook echt een fan van geworden. Tussendoor eten we een heerlijk broodje met reepjes biefstuk als lunch en 's middags kunnen we gelukkig naar de 5 kilometer schaatsen kijken via een beamer en zien we Ireen Wüst en Carien Kleibeuker zilver en brons winnen. We sluiten het saunabezoek af met een pasta als diner. Helaas heeft de kok er kaas overheen gedaan, dus smaakt het minder dan 's middags. Je kunt niet alles hebben.

Om half acht geven we de brui eraan. Dan is het wel weer mooi geweest en rijden we met een goed gevoel terug naar Ridderkerk. We hebben drie hele leuke dagen gehad en omdat we gebruik konden maken van een hotelaanbieding en ook nog cadeaubonnen hadden liggen, was het ook nog eens een voordelig uitje. Voor herhaling vatbaar dus!