Wandelen met vrienden

Gina kreeg aan het begin van de vakantie het idee om nog een keer met onze vakantievrienden te gaan wandelen en wel op maandag 28 december. Jammergenoeg waren Guy en An uit België en Henny en Harrie uit Wijk bij Duurstede verhinderd, maar Tjeu en Betty uit Heeze en Piet en Riet uit Tilburg konden gelukkig wel van de partij zijn. Gina wilde eerst op Tiengemeten gaan wandelen, maar ik vond dat in de winter wat minder leuk dan in het voor- of najaar, dus besloten we naar de Loonse en Drunense Duinen te gaan. We verzamelden om 10.00 uur bij Piet en Riet, want dat is de meest voor de hand liggende plek.

Na een lekkere bak koffie en gezellig bijgepraat te hebben, vertrokken we naar het parkeerterrein van de Rustende Jager, het restaurant waar we elkaar ooit weer tegenkwamen na de vakantie in Oostenrijk.

Piet en Tjeu checken nog even de route. Het plan is naar Giersbergen te lopen of eventueel naar restaurant de Roestelberg. Ons maakt het niet uit, het is mooi weer en het is leuk elkaar weer eens te ontmoeten.

De Loonse en drunense Duinen staan bekend om de zandverstuivingen. Momenteel worden er veel bomen gekapt om het verstuiven te ondersteunen, want anders wordt alles bos. Het levert in ieder geval mooie plaatjes op.

Er werd - zoals altijd - stevig doorgestapt, maar er was toch even tijd om het informatiebord te lezen. Verder was het genieten van de zon en het mooie landschap.

We volgden diverse wandelroutes, waaronder het pelgrimspad, die we tot een eigen route combineerden.

We kregen het zelfs warm van het lopen, dus de jassen van zowel Gina en mijzelf werden opengeritst en een sjaal was niet meer nodig.

In dit deel van het bos was goed te zien dat er behoorlijk veel gekapt werd. De paden waren door de machines flink omgewoeld en overal lagen stammen opgestapeld.

Na een tijdje kwamen we aan bij café de Klinkert in Giersbergen waar we natuurlijk niet voorbij konden lopen. We namen plaats in de gezellige ruimte en bestelden warme chocolademelk met véééél slagroom, koffie of glühwein.

Na een half uurtje rekenden we af en vervolgden we onze weg. Het is een leuk gebied om te wandelen. Naast de bossen en de zandverstuivingen heb je ook nog landelijk gebied met veeteelt en landbouw. Afwisseling genoeg dus.

Het was ons opgevallen dat Betty er behorlijk de sokken in zette. Het bleek dat ze elke avond twee uur wandelde. Dat kwam haar conditie ten goede, dat was duidelijk. Soms moesten we wel een tandje lager, want hier en daar was het behoorlijk glibberen en keken we meer naar de grond dan om ons heen.

Tegen half vier kwamen we weer aan bij de Rustende Jager, waar we een lekker bord soep aten. De één koos voor snert met roggebrood, de ander voor tomatensoep, maar beiden waren lekker.

Na afloop verzamelden we weer bij Piet en Riet thuis, waarna we lekker hebben gegeten bij de Chinees in Tilburg. Het was een uitermate gezellige dag, waarbij het weer ook prima meewerkte om er een succes van te maken. Voor herhaling vatbaar!