De enige soort die ik vast leg is een huismus, die vast pluisjes aan het verzamelen is voor zijjn nest.
Ons volgende doel is de trektelpost bij de Ketelbrug bij Kamperhoek. We parkeren de auto langs de waterkant en sluiten achteraan een rijtje andere auto 's van vogelaars. Er waait een harde oostenwind, die onaangenaam kil onder en langs de auto doorwaait. Dave zoekt buiten beschutting tegen het achterwiel en ikzelf kijk vanaf de bestuurdersstoel door het geopende voorportier. Er vliegen behoorlijk wat piepers en zwaluwen rond en ook cirkelen er enkele Bruine Kiekendieven. Een Lachstern wordt erg laat opgepikt, te laat voor ons om te delen in deze waarneming.

We doen nog een poging om een aantal Gele Kwikstaarten te fotograferen, maar ze zijn erg vliegerig in de snoeiharde wind en zijn niet dicht te benaderen. Een paar rustende Boerenzwaluwen hebben minder moeite te poseren, maar het licht wil niet voor 100% meewerken. Desalniettemin is het leuk die beestjes van dichtbij vast te kunnen leggen.

Volgende doel is het natuurgebied de Weerribben in de kop van Overijssel. Hier gaan we niet heen voor de vogels, maar voor de libellen en wel de Gevlekte Witsnuitlibel. Dave heeft alles goed voorbereid en weet waar we heen moeten. Hij wil dit jaar 50 soorten libellen en ook 50 soorten dagvlinders in Nederland zien, dus dat vergt behoorlijk wat voorbereiding, waar ik nu van profiteer. De Gevlekte Witsnuitlibel is nieuw voor mij. Hoewel ik geen lijstjes bijhoudt van libellen is het toch altijd leuk weer nieuwe soorten te zien.

Eenmaal op de bestemming aangekomen parkeren we de auto langs de weg en lopen het bos in. Direct zien we al een paar libellen en als we langs de beek lopen wemelt het ervan. Hoewel we hier in de luwte lopen, is het soms toch moeilijk om een foto te maken op deze winderige dag. De eerste twee soorten die ik zie zijn de Smaragdlibel en de Bruine Korenbout. De laatste heb ik nooit eerder gezien.

Ook een aantal dagvlinders laat zich zien, zoals oa. het Klein Geaderd Witje en een Dagpauwoog. De laatste is een overwinteraar gezien zijn gesleten kleed. De vlinders zijn veruit in de minderheid. Op elke vlinder vliegen er enkele tientallen libellen in dit gebiedje. Het is lekker rustig, slechts een enkele maal komen we iemand tegen.

Al snel zien we de Gevlekte Witsnuitlibel, maar ook enkele Glassnijders en een Vroege Glazenmaker. Maar dan is de koek nog niet op, wamt we zien ook Variabele Waterjuffer, Gewone Oeverlibel en diverse Viervlekken. De laatste soort had ik ook al eens eerder mooi kunnen fotograferen.

Er vliegen veel meer libellen dan vlinders, maar met het Bonte Zandoogje kunnen we toch nog een vlindersoort bijschrijven. Met de libellen is het nog niet gedaan, want we voegen nog de Vuurjuffer en de Grote Roodoogjuffer toe.

Als laatste soort scoren we nog een Noordse Winterjuffer. Ik moet zeggen dat ik deze juffer nooit zelf gevonden zou hebben, maar Arendsoog (Dave) deed weer eens van zich spreken. Een plaatje was van het schuwe beest echter niet te maken.

We rijden door naar Westernieland waar we weer hebben geboekt bij hotel De Oude Smidse. De nieuwe eigenaren heten ons welkom en we drinken een kop koffie. Dan leggen we de spullen op de kamer en vertrekken richting Lauwersmeer. In de haven proberen we een Zwarte Roodstaart te verleiden te poseren, maar slechts eenmaal was hij erg dichtbij. Echter te kort voor een mooie plaat. Nu doen we het met een matig bewijsplaatje.

Verder zit er niet veel in de haven. We kijken nog een poosje over het wad, maar de keiharde wind blaast nog altijd op volle kracht. We besluiten naar Restaurette Schierzicht te gaan en bestellen een bord met tong en patat. Dat smaakt! Daarna gaat het richting Ezumakeeg. We hopen daar met goed licht veel vogels te kunnen zien. Het begint hoopvol met een mooi vrouwtje Smelleken dat jagend over het weiland scheert.

De weilanden rondom de Keeg zitten vol met Brandganzen, maar ook in de Keeg-Noord zelf zitten honderden en misschien wel enkele duizenden ganzen. Maar ook Kemphanen zijn goed vertegenwoordigd en de Grutto 's maken al roepend rondjes boven ons hoofd. We schrijven diverse soorten bij, waaronder een mooi exemplaar Zeearend dat net iets te ver naar onze zin langs een oever op de grond zit te rusten. Geweldig, hoe kolossaal zo 'n vogel is.

Na een half uurtje geloven we het wel en gaan het Zuidelijk deel verkennen. Er lopen naast de vele Kemphanen heel wat Zwarte Ruiters en Bosruiters en ook een paartje Zomertaling zwemt in het ondiepe water langs het pad. Ook een enkele Grutto durft het aan dicht bij de auto te blijven staan, dus dat is genieten. Zeker met het mooie avondlicht van achteren.

Maar ook Kemphanen scharrelen in het hoge gras vlak naast de auto op zoek naar voedsel. Ondanks het feit dat ik "maar" 400 mm in de strijd kan gooien is het erg leuk fotograferen. De ene kemphaankraag is al niet mooier dan de andere.

Een Kievit is ook dichtbij, maar echt mooi erop wil hij of zij niet. Het zonlicht kleurt warmer en warmer, maar de lichtsterkte neemt af. En als de Grutto 's van ons afvliegen besluiten we om op te breken. Maar niet eerder na het spotten van diverse steltlopers in broedkleed, zoals de Krombekstrandloper.

We stappen net voor donker de Oude Smidse binnen, waar helaas net het koffiezetapparaat is uitgezet en schoongemaakt. We nemen dan maar wat kouds en nats en maken de lijst van deze dag op. We scoorden 96 vogelsoorten, waarmee we zo 'n twintig soorten achter liggen op eerdere jaren na één dag. We malen er niet om, want we hebben daarnaast een mooie hoeveelheid aan libellensoorten en tevens veel kunnen fotograferen. Tegen elf uur is het stil op de kamer en slaap ik binnen no-time. Niet gek na zo 'n lange mooie dag in de vrije natuur.