"Koninginnedag" verloopt net als de dag ervoor. In de ochtend lekker relaxen in en rondom het huis, wat zonnen, een zelfklaargemaakte lunch verorberen en in de middag op pad. Eerst naar Torres Vedras en daarna naar Obidos.

Om 15.00 uur rijden we zuidwaarts. Op de heenweg hebben we wat ruïnes gezien en ik denk dat we daarvoor bij Torres Vedras moeten zijn. Na wat zoeken rijden we de steile heuvel in het centrum van Torres Vedras omhoog en parkeren de auto vlakbij de ruïne van het Castelo dos Mouros, het kasteel van de Moren. Het spannends blijkt het naar boven rijden en het parkeren op de steile weg. Van het kasteel is niet veel meer over dan een toegangspoort, wat kantelen en de vervallen buitenmuren.

Het is prima weer en met wat zon, wat wolken en een leuk decor kan ik mijn nieuwe polarisatiefilter uitproberen. Het resultaat staat mij wel aan.

We rijden nog naar een andere bezienswaardigheid, de overblijfselen van het Forte Sao Vicente. Dit fort is een onderdeel van 152 forten die de hertog van Wellington begin 19e eeuw liet aanleggen ter verdediging tegen de troepen van Napoleon. Veel is er niet te beleven, dus al snel stappen we weer in de auto.

We rijden noordwaarts naar Obidos. Dit blijkt het ommuurde plaatsje te zijn dat we zaterdagavond op de heenweg in het licht van schijnwerpers zagen liggen. We parkeren de auto op het bijna lege parkeerterrein en lopen naar de 75 meter hoge heuvel waar Obidos op gebouwd is, ommuurd met 13 meter hoge stadswallen. Obidos lag vroeger aan zee en werd door de vorst Dinis in 1282 geschonken aan zijn gemalin Isabela.

Er hangen dreigende wolken in de verte, maar boven Obidos schijnt de zon, wat voor prachtige effecten zorgt. We lopen door een poort het stadje in en besluiten de stadsmuur te beklimmen.

Vanaf de stadsmuren heb je een prachtig uitzicht over het stadje en over de omgeving. We zien onder ons een drietal reeën grazen, die blijkbaar geen angst hebben om zo dicht bij de bewoonde wereld te komen.

De omloop is niet beveiligd aan de binnenzijde en er gaapt dus soms wel een gat van ruim 10 meter diep; een goede test voor Sytse zijn hoogtevrees, waarvoor hij dit keer slaagt.

In Portugal heb je zogenaamde pousada 's. Dit zijn luxe hotels, die in historische gebouwen zijn gevestigd. In Obidos is ook een Pousada, gesitueerd in het kasteel dat eens door de Moren werd bewoond. We twijfelen nog even of we daar gaan eten, maar besluiten toch maar verder te lopen.

Halverwege de poort en de burcht staat op een plein de Igreja de Santa Maria, een 16e eeuwse renaissancekerk met 18e-eeuwse blauwe azulejos, met plantenmotieven.

We slenteren door de nauwe straatjes, waar de kooplui hun waren proberen te slijten aan de toeristen. Bij de auto aangekomen, werpen we als laatste een blik op het door Katherina van Oostenrijk gebouwde Amoreiro aquaduct uit 1570 en rijden dan huiswaarts.
Na een bezoekje aan de Intermarché, maken Sytse en Caroline pasta met champignonroomsaus klaar. We eten daarna gezellig in de serre en we vullen de rest van de avond met lezen.